ne dediler

"galatasaray için karşılaşmanın önemi maçtan önce tescillenmişti. lider başakşehir’in puan kaybı ile önemli fırsat yakalanmıştı. fakat maçın başlangıcı ve ilk yarıdaki görüntü tamamen tersti. bursapor düşme hattında ve istekli olması gayet doğal. ama şampiyonluğa oynayan rakibi puan kaybetmiş bir takımın bu kadar umursamaz, bu kadar kötü, bu kadar ruhsuz oynaması akıl alır gibi değil. galatasaray, muslera ve ndiaye’yi çıkarırsak, ilk 45 dakikada yılın en kötü oyununu oynadı tüm takım olarak. inanılmaz kötü bir orta saha, her topu kaybeden bir onyekuru, ‘olmasa daha iyi’ dedirten diagne, rakibi yedek kulübesindeki arkadaşlarından daha iyi seyreden feghouli ve belhanda; yusuf karşısında çaresiz kalan, pas hataları yapan marcao ve luyindama, rakibin pas trafiğini ve golü izleyen donk. bir takımın ilk yarısını bu kadar kötü oynadığı bir maçı tek farkla geride kapatması bile şans. kısaca kâbus gibi bir ilk yarıydı. devre arasında takımın fay hattı ile oynayan fatih terim’in hamleleri sonrası üzerilerindeki tozları alınan ve silkelenen galatasaraylı oyuncular normale döndü. fabrika ayarlarına dönen onyekuru, devre arası güncellenen belhanda, dağınık görüntüden kurtulan luyindama ve marcao ile cezayir menekşesi gibi açan feghouli, savaşan sahin ndiaye ile maçı çevirildi. her ne olursa olsun, 2 farklı geriden gelmek bu dönemde kolay değil.
son virajda olacak şey değil
galatasaray’ın ön tarafında oynayan oyuncular, rakibe teslim olmadığı ve istekleri iyi olduğu sürece gol atamamaları imkansız. diagne problemini çözmek şampiyonluk düğümünü çözmek demek. galatasaray haftalardır kenar ve orta saha oyuncuları ile kazanıyor. bu istatistik, bir takımı şampiyon yapan kriterdir. fakat, öndeki oyuncu hem skor üretmede hem de oyun organizasyonunda yoksa problem var demektir. g.saray, ligin son virajında en çok katkı görmesi gereken oyuncuyu sırtında taşımak zorunda kalıyor.
hakan ünsal*