altyapı

burada gerçekten çok çok yetenekli, ciddi potansiyelli bir dolu genç oyuncumuz var. üstelik bu gençler uzun zamandır beraber oynuyor ve birbirlerini tanıyorlar.
bu gençler a takımın maalesef rezil olduğu kulvarda uefa youth ligde şu an grup lideri. üstelik porto, schalke gibi altyapı ekollerinin önünde.
ama maalesef bu gençler bir ömer bayram, muğdat çelik, selçuk inan ve hatta bir eren derdiyokkadar kıymet görmüyor.
buraları belki teknik heyet veya başka yetkili mecralardan biri okuyordur diye yaza yaza yorulduk ama hala ve ısrarla dandik kupa maçında bile bu gençlere şans verilmiyor.
bu filmin sonu maalesef 1987 jenerasyonun başına gelenler olacak.
bir kez a takım yüzü göremeden yok olup dağılıp gidecek bu çocuklar.
sonra bu gençlerden biri bir anadolu kulübünde parlayınca almak için milyon eurolar dökeceğiz.

hani a takım çok iyidir, kadroda gerçekten bu gençlere şu an yer yoktur anlarım ama bu kadar ceza, sakatlık ile boğuşurken bu yoklukta şuradan ozan dışında bir tek oyuncuya güvenmemek nasıl bir anlayıştır gerçekten çözemedim.

neyse devre arasında 3-5 transfer daha yapılır, buradaki gençler iyice unutulur. seneye hazırlık kampında birkaç hazırlık maçında şans bulurlar. iyi oynasalar bile lig başlayınca yine bir ömer, ahmet çalık, selçuk gibi topçulara tercih edilirler ve unutulur giderler.
hep ayni film.
biz de yıllar sonra ayni 87’liler gibi “bir 2000-20001 jenerasyonu vardı ne oldu onlara?” der, hayıflanır dururuz.