hamza hamzaoğlu

galatasaray’ı şampiyon yapmış bir hoca olarak her galatasaraylı’dan saygı görmeyi hak ediyor. kıt kadroyla verim almada gayet başarılıdır. bugüne kadar başarısız olduğu bir takım da yoktur. şanssızlığı hep daralmaya giden takımlarla çalışmak zorunda olmasıdır. kimse zaten kendisinin fatih terim veya şenol güneş kadar iyi bir hoca olduğunu düşünmüyor fakat aykut kocaman ve abdullah avcı kadar da futbolun biliyordur emin olun.

bizdeki şansızlığı ise yeniçeri sisteminin tam ortasına düşmesi. burada takım içerisinde yerli oyunculara dayalı bir sistem kurulması, bunun adına dengeyi bozmama demesidir. hal böyle olunca bir denge geyiği başladı ki, sormayın. mancini de, prandelli de kendisinden daha iyi bir taktisyendir ve hocadır. fakat türkiye’nin şartlarında hamza ve hamza gibiler del bosque’leri, aragones’leri ve lucescu’ları suya götürür susuz getirir. çünkü bizde sistem sıralı sistem. gazdan önce benzin, sonra gaz. takıma girersin önce çömez olursun, abiler sana yol gösterir, sıranın sana gelmesini beklersin, sıralı sistem gereği sen gaza geçince alttan gelen çömezlerden de senin gibi sürünmesini beklersin. başladı mı bu sefer arda, selçuk, burak, umut, sabri abilerin devri. sistem böyle olunca istersen klopp ve tuchel’i beraber getir, tıs!

ne demişti büyük türk düşünürü emre çolak; “abili kardeşli”