400
stadda izlediğim bir maçtı.
arkadaşlarla mecidiyeköy'e 2009 uefa maceramıza uygun olarak* metrobüsle gitmiş; sonrasında da metrobüs durağından stada yürürken arkadaşın daha önceden ayarladığı biletçiden karaborsa bilet alıp içeri girmiştik, ki ilk karaborsa bilet tecrübem olması itibariyle kendi adıma ilginç de bir anıydı.
neyse sonunda biletlerimizi halledip birkaç arkadaş stada girdik. yanlış hatırlamıyorsam eski açıktaydık. hepimiz tabii heyecanlıyız, umutluyuz.
kewell'ın hepimizi şaşırtan stoper performansı ve penaltı golüyle devre arasına da gayet keyifli giriyoruz. ikinci yarıya da golle başlayınca artık iyice kutlama havasındayız. öyle ya, görünen o ki avrupa fatihi yine yoluna devam edecek.
derken...
derken öyle büyük bir travma yaşadık ki 2-0'dan sonrasını tamamen silmişim beynimden. şu anda 2-0 sonrasına dair hatırladığım tek şey olic'e duyduğum hayranlık/nefret karışımı his.
ve tabii aradan geçen 9,5 yıla rağmen hala silinmeyen hayal kırıklığı...
arkadaşlarla mecidiyeköy'e 2009 uefa maceramıza uygun olarak* metrobüsle gitmiş; sonrasında da metrobüs durağından stada yürürken arkadaşın daha önceden ayarladığı biletçiden karaborsa bilet alıp içeri girmiştik, ki ilk karaborsa bilet tecrübem olması itibariyle kendi adıma ilginç de bir anıydı.
neyse sonunda biletlerimizi halledip birkaç arkadaş stada girdik. yanlış hatırlamıyorsam eski açıktaydık. hepimiz tabii heyecanlıyız, umutluyuz.
kewell'ın hepimizi şaşırtan stoper performansı ve penaltı golüyle devre arasına da gayet keyifli giriyoruz. ikinci yarıya da golle başlayınca artık iyice kutlama havasındayız. öyle ya, görünen o ki avrupa fatihi yine yoluna devam edecek.
derken...
derken öyle büyük bir travma yaşadık ki 2-0'dan sonrasını tamamen silmişim beynimden. şu anda 2-0 sonrasına dair hatırladığım tek şey olic'e duyduğum hayranlık/nefret karışımı his.
ve tabii aradan geçen 9,5 yıla rağmen hala silinmeyen hayal kırıklığı...
