1354
nerden başlamak lazım bilemiyorum kendisi hakkında yazmaya ama tıpkı şenol güneş gibi türk insanının tezahürü olduğunu düşündüğüm beşiktaş jimnastik kulubünün başkanı. maalesef bizde bir koltuk edindiğinde yahut hasbelkader bu koltukta başarılı olduğunda alınan şekil bu. mesele tamamen kibir, tamamen ben merkeziyetçilik. fikret orman ve onun üzerinden değindiğim şenol güneş bu yaştan sonra tabiki hatalarını anlamayacaklardır. önemli olan koltuk veya başarı değil. bunlar gelir geçer. hem de öyle çabuk geçer ki koltuk sahibi anlamadan çekiverirler o koltuğu altından. mesele koltuktayken sana gösterilen o ihtişamlı sevgi gösterileri değil, mesele o koltuktan kalkınca da saygı duyulmak, gittiğin yere döndüğünde insanların sana içten bir şekilde hatır sorması. fikret orman tıpkı çoğu türk insanı gibi o koltuğun büyüsü ile özlemini duyduğu kibiri yaşayan birisi tıpkı teknik direktörü gibi. oysa önemli olan bir yere nasıl geldiğin değil, geldiğin yerden giderken kaç insanın kalbinde gittiğindir. biz bunu anladığımız vakit medeniyetten, haktan, hukuktan bahsedebileceğiz. ne kadar umudum olmasa da keşke gelse öyle güzel günler, keşke yetişse öyle güzel nesiller. yetişsin ki hem fikret orman hem şenol güneş gibi aktörleri izleyerek, dinleyerek sabır çekmesek.
