1262
bu adamı her gördüğümde aklıma spagetti western (taco western mi demeliyim?) filmler geliyor.
arkaplanda çalan bir ennio marricone bestesi...
ya da alelade bir mızıka tınısı...
sıcak güneşin çölde buğu buğu bir manzara resmetmesi...
ufuk çizgisinden kim bilir hedefine ne zaman varacağı veya dost mu düşman mı olduğu belli olmayan, hayrın ya da şerrin habercisi, gelecek mi gelmeyecek mi işkili ile ama illaki ne yapacağı kestirilemez bir yabancı yürüyor, yürüyor ve yürüyor...
kim bilir ne zamandır yürüyor.
bank ile şerif karakolunun arasına sıkışmış, tepesine bir akbabanın tünediği darağacının karşısındaki saloon'un ahşap verandasında fırfırlı elbiseleri ile konsomatris dansçılar sigaralarını tellendirmekten vazgeçiyor ne oluyorsa, eteklerini kaldırıp paçalı beyaz tımanlarını afişe ediyor ve içeri kaçışıyorlar telaşla.
kasaba sakinleri evlerinin perdelerini az buçuk aralayıp neler olacağını izlemeye koyuluyorlar. kimse ne olacağını bilemiyor.
bir yel esiyor belki.
bir damla ter akıyor alınlarından. zaman durmuş gibi sanki düşmüyor da, asılı kalıyor.
bank'ın önünde bağdaş kurmuş bir adam var. yüzü görülmüyor. üstüne bir battaniye almış. sarınmış sarmalanmış ona. bu sıcakta... sıcaktansa, güneş çarpmasından korkuyor, akıllı...
başında geniş bir şapka, hasır belki.
battaniyenin altında boynunda aşağı bir ip sallanıyordur kim bilir. dipçiğine bu iple bağlı smith wesson veya 45'lik colt marka bir revolver, neden olmasın.
neyi bekliyor?
omuza dayanmış winchester marka tüfeği neden kullanmıyor?
nedir bu kendine güven?
ufuktaki yabancı onlarca dakika boyunca yürüyor. kasabanın ortasına geliyor. kimse yok mu, onu durduracak, def edecek?
atını dehleyecek mahmuzlu ince burun çizmeleri sonunda vücudunu taşımaya karar veriyor. şapkasını işaret parmağıyla kaldırıyor. kavruk bir adam. bıyıkları terlemiş. bir kaşı inik diğeri kalkık... sonra değişiyor kalkık ve inik olan.
bu silahşör nerede duracağını iyi biliyor, ne zaman harekete geçeceğini iyi biliyor, kimin ne yapacağını sanki biliyor.
her şey bir anda olup bitiyor.
"tamam hanımlar beyler. heyecana lüzum yok" der gibi. kasaba tekrar sıradan hayatına dönüyor.
uzaktan bir yabancı yürüyor, yürüyor ve yürüyor.
adam tip olarak bildiğin güney amerika geçmişine sahip bir kovboy. westernlerde oynasa yadırgamam.
arkaplanda çalan bir ennio marricone bestesi...
ya da alelade bir mızıka tınısı...
sıcak güneşin çölde buğu buğu bir manzara resmetmesi...
ufuk çizgisinden kim bilir hedefine ne zaman varacağı veya dost mu düşman mı olduğu belli olmayan, hayrın ya da şerrin habercisi, gelecek mi gelmeyecek mi işkili ile ama illaki ne yapacağı kestirilemez bir yabancı yürüyor, yürüyor ve yürüyor...
kim bilir ne zamandır yürüyor.
bank ile şerif karakolunun arasına sıkışmış, tepesine bir akbabanın tünediği darağacının karşısındaki saloon'un ahşap verandasında fırfırlı elbiseleri ile konsomatris dansçılar sigaralarını tellendirmekten vazgeçiyor ne oluyorsa, eteklerini kaldırıp paçalı beyaz tımanlarını afişe ediyor ve içeri kaçışıyorlar telaşla.
kasaba sakinleri evlerinin perdelerini az buçuk aralayıp neler olacağını izlemeye koyuluyorlar. kimse ne olacağını bilemiyor.
bir yel esiyor belki.
bir damla ter akıyor alınlarından. zaman durmuş gibi sanki düşmüyor da, asılı kalıyor.
bank'ın önünde bağdaş kurmuş bir adam var. yüzü görülmüyor. üstüne bir battaniye almış. sarınmış sarmalanmış ona. bu sıcakta... sıcaktansa, güneş çarpmasından korkuyor, akıllı...
başında geniş bir şapka, hasır belki.
battaniyenin altında boynunda aşağı bir ip sallanıyordur kim bilir. dipçiğine bu iple bağlı smith wesson veya 45'lik colt marka bir revolver, neden olmasın.
neyi bekliyor?
omuza dayanmış winchester marka tüfeği neden kullanmıyor?
nedir bu kendine güven?
ufuktaki yabancı onlarca dakika boyunca yürüyor. kasabanın ortasına geliyor. kimse yok mu, onu durduracak, def edecek?
atını dehleyecek mahmuzlu ince burun çizmeleri sonunda vücudunu taşımaya karar veriyor. şapkasını işaret parmağıyla kaldırıyor. kavruk bir adam. bıyıkları terlemiş. bir kaşı inik diğeri kalkık... sonra değişiyor kalkık ve inik olan.
bu silahşör nerede duracağını iyi biliyor, ne zaman harekete geçeceğini iyi biliyor, kimin ne yapacağını sanki biliyor.
her şey bir anda olup bitiyor.
"tamam hanımlar beyler. heyecana lüzum yok" der gibi. kasaba tekrar sıradan hayatına dönüyor.
uzaktan bir yabancı yürüyor, yürüyor ve yürüyor.
adam tip olarak bildiğin güney amerika geçmişine sahip bir kovboy. westernlerde oynasa yadırgamam.
