17
dünyada o kadar ülke gezdim, japonya'ya gittiğimde artık dünya benim için bitti. hani abarttığımı filan düşüneceksiniz, ama bunu en iyi japonya'ya giden biri anlar. adamlar bir kere temiz bir millet. hele o meşhur tuvaletleri yok mu, cidden beni benden alıyor. insan tuvalette bile konforu düşünür mü? valla düşünüyorlar.
sokaklarda zerre çöp yok. sanki her gün birileri sokakları bal döküp yalamış. öylesine temiz. hatta ilk gittiğimde buraları deterjanla her gün yıkıyor musunuz diye takılmıştım onlara.
ortalarda gezen polis bile yok. hırsızlık yok, cinayet yok. başkasının hakkını çalmadığınız sürece her şeyi yapmak serbest. sokakta cüzdanınızı düşürün, ertesi gün aynı yerde muhtemelen cüzdanı bulursunuz. o derece onurlu bir millet. arkadaşım metro'da telefonunu unutmuş ve son durakta gitti telefonunu aldı. ve bana bunları normal bir olay gibi anlatıyordu. sizin ülkenizde yoksa o telefonu bulamaz mıydın demişti. ne diyeceğimi şaşırmıştım.
hele akşamları o metro yoğunluğu yok mu? bizde öyle yoğunluk olsa kan gövdeyi götürürdü. orada bile saygı ve nizam ölçüsünde sabırla sıralarını bekliyorlar. cidden anlat anlat bitiremem. bu konu anlatacaklarımı saymaya yetmez. bir konuda ama onları yadırgıyorum. intihara çok meyilliler. metrolarda filan baya uyarı var.
adamlar para harcayacak yer bulamıyorlar. robot yapıyorlar. hele asimo'yu sürekli güncelleye güncelleye en sonunda gerçek insana yakın halini yapacaklar. enflasyonmuş, döviz artışıymış, hayat pahalılığımış bilmiyorlar. unutmadan, japonya fena pahalı bir ülke. gitmeyi düşünen bunu özellikle düşünsün.
sokaklarda zerre çöp yok. sanki her gün birileri sokakları bal döküp yalamış. öylesine temiz. hatta ilk gittiğimde buraları deterjanla her gün yıkıyor musunuz diye takılmıştım onlara.
ortalarda gezen polis bile yok. hırsızlık yok, cinayet yok. başkasının hakkını çalmadığınız sürece her şeyi yapmak serbest. sokakta cüzdanınızı düşürün, ertesi gün aynı yerde muhtemelen cüzdanı bulursunuz. o derece onurlu bir millet. arkadaşım metro'da telefonunu unutmuş ve son durakta gitti telefonunu aldı. ve bana bunları normal bir olay gibi anlatıyordu. sizin ülkenizde yoksa o telefonu bulamaz mıydın demişti. ne diyeceğimi şaşırmıştım.
hele akşamları o metro yoğunluğu yok mu? bizde öyle yoğunluk olsa kan gövdeyi götürürdü. orada bile saygı ve nizam ölçüsünde sabırla sıralarını bekliyorlar. cidden anlat anlat bitiremem. bu konu anlatacaklarımı saymaya yetmez. bir konuda ama onları yadırgıyorum. intihara çok meyilliler. metrolarda filan baya uyarı var.
adamlar para harcayacak yer bulamıyorlar. robot yapıyorlar. hele asimo'yu sürekli güncelleye güncelleye en sonunda gerçek insana yakın halini yapacaklar. enflasyonmuş, döviz artışıymış, hayat pahalılığımış bilmiyorlar. unutmadan, japonya fena pahalı bir ülke. gitmeyi düşünen bunu özellikle düşünsün.
