84
#2448610
7 yaşından beri nalburda çalışan, bağcılar'da daha geçen seneye kadar kuruyemişçide, giyim mağazalarında çalışan, ikinci el cep telefonculuk , ikinci el bisiklet,gitar alım satımı yapan bir abisi olarak gram acımadığım küçük çaylak. yaşıtları dışarıda karı kız kovalamaya çalışıp eve gelince osbir çeken, kafede okey-tavla atıp karşiiiiim köz getir seri diyen tipler afedersin. olması gereken kendisinin yaptığıdır. çalışmadan, okumadan, üretmeden bir bok olmuyor. bir bok olmuşum gibi tavsiye vermek de istemiyorum ama şuan nispeten saygın bir işim varsa bu tarz yerlerden geçip hayatın gerçeklerini öğrendiğim içindir. beni hep daha çok okumaya itti hayat. okulumu bitirip işimi elime alana kadar neredeyse ailemden maddi olarak hiç destek görmedim. asalak gibi söylenmedim hep çalıştım. üniversite bitirip ilk işime gittiğim gün cebimde hala kendi kazandığım 30 türk liram vardı ve gururla yaşadım hiç söylenmedim, hiç ağlamadım. daha geçen yaz son kazandığım paramın son kuruşunu ilk aşkım galatasaray'ı izlemek için kombine almaya gömdüm. bir gün öğrenciyim abi bilet diye dilenmedim. ne kazandıysam çalıştığımdan ne kaybettiysem tembelliğimden kaybettim. sokaktan mendil satan çocuğa da acımam bu tarz söylemlere hele hele güler geçerim. hayat kimilerine zordur efendim herkes hayatının şartlarından ders almalı ve ona göre yaşamalıdır. saygılar.
edit: karı kız işini hiç dert etme dostum. işe ilk başladığımda çalıştığım yerde ulan be ne kızlar var amk diyordum. hatta ister inan ister inanma kızın teki çok güzeldi. kızı kendimle yanyana hayal edemiyordum . allah sahibine bağışlasın deyip geçtim. o kızdan geçen ay evlenme teklifi aldım. bende çok şaşkınım. hayatta böyle şeyler de başına gelecektir teşekkürler .
7 yaşından beri nalburda çalışan, bağcılar'da daha geçen seneye kadar kuruyemişçide, giyim mağazalarında çalışan, ikinci el cep telefonculuk , ikinci el bisiklet,gitar alım satımı yapan bir abisi olarak gram acımadığım küçük çaylak. yaşıtları dışarıda karı kız kovalamaya çalışıp eve gelince osbir çeken, kafede okey-tavla atıp karşiiiiim köz getir seri diyen tipler afedersin. olması gereken kendisinin yaptığıdır. çalışmadan, okumadan, üretmeden bir bok olmuyor. bir bok olmuşum gibi tavsiye vermek de istemiyorum ama şuan nispeten saygın bir işim varsa bu tarz yerlerden geçip hayatın gerçeklerini öğrendiğim içindir. beni hep daha çok okumaya itti hayat. okulumu bitirip işimi elime alana kadar neredeyse ailemden maddi olarak hiç destek görmedim. asalak gibi söylenmedim hep çalıştım. üniversite bitirip ilk işime gittiğim gün cebimde hala kendi kazandığım 30 türk liram vardı ve gururla yaşadım hiç söylenmedim, hiç ağlamadım. daha geçen yaz son kazandığım paramın son kuruşunu ilk aşkım galatasaray'ı izlemek için kombine almaya gömdüm. bir gün öğrenciyim abi bilet diye dilenmedim. ne kazandıysam çalıştığımdan ne kaybettiysem tembelliğimden kaybettim. sokaktan mendil satan çocuğa da acımam bu tarz söylemlere hele hele güler geçerim. hayat kimilerine zordur efendim herkes hayatının şartlarından ders almalı ve ona göre yaşamalıdır. saygılar.
edit: karı kız işini hiç dert etme dostum. işe ilk başladığımda çalıştığım yerde ulan be ne kızlar var amk diyordum. hatta ister inan ister inanma kızın teki çok güzeldi. kızı kendimle yanyana hayal edemiyordum . allah sahibine bağışlasın deyip geçtim. o kızdan geçen ay evlenme teklifi aldım. bende çok şaşkınım. hayatta böyle şeyler de başına gelecektir teşekkürler .
