7
hayatım için en özel şampiyonluk öykülerinden biri. hala neredeyse 34 haftayı da sırasıyla golleri ile hatırlıyorum. ilk hafta konyaspor'u iliçin golleri ile 2-1 geçtiğimiz maçı izleyememiştim sadece ve haber kanallarının sağ üst köşesinde yazan skor'dan takip etmek zorunda kalmıştım. şuan hatırlamak da zorlandığım kanallardan biri klasik skoru gösterme yerine belki de ilk haftaya özel olarak- daha sonra rastlamadım- 'gool'yazısı ile beraber atan oyuncunun ismini de paylaşıyordu.iliç attığı için ne kadar mutlu olduğumu unutamam :). hasan şaş da inanılmaz bir performans göstermiş 2 golün de asistini yapmıştı.
unutulmayak bir forvet rotasyonumuz vardı. hakan, necati, ümit, kabze... sezona necati ile ümit çok formda başlamıştı. özellikle ümit sakatlanıp ikinci yarının çoğunda forma giyemedi. yanılmıyorsam gökhan ünal olmuştu gol kralı, rahatlıkla geçebilirdi onu. özellikle manisaya attığı harika vole golünü, spikerin şaşkınlığını, mondinin hayranlığını unutamam. trabzonu içerde 30 dakikada 4lük yaptığımız maç, beşiktaşı içerde 2 kere geriden gelip yenmemiz ve gerets'in ultra ofansif oyunu...
33.hafta tümer atmış 1-0 gerideyken babam fener-erciyes maçına geçmişti. hala unutmam serkan balcı topla beraber taca çıkmıştı babam dedi ki bizden bi yol olacağı yok bari bunlar kaybetse baksana şuurlarını yitirmişler saha yetmiyor. şimdi de dayanamam o zaman hiç dayanamazdım izlememeye maçı. hemen geri açtırdım,gerisini hepimiz biliyoruz: hasan kabze gecenin flaş ismi oluyor...
son 16 dakika hasan şaş ile beraber ben de ağladım , tribünde eşinin dizlerinde haykıran ağabey gibi ben de annemin dizinde haykırdım, bitiş düdüğüyle gerets gibi ben de zıpladım.
her şeyiyle çok özel bir sezondu benim için. şimdi sözlük vesilesi ile yâd etmek de güzel oldu.
iyi ki varsın galatasarayım,iyi ki varsın en büyük sevdam.
unutulmayak bir forvet rotasyonumuz vardı. hakan, necati, ümit, kabze... sezona necati ile ümit çok formda başlamıştı. özellikle ümit sakatlanıp ikinci yarının çoğunda forma giyemedi. yanılmıyorsam gökhan ünal olmuştu gol kralı, rahatlıkla geçebilirdi onu. özellikle manisaya attığı harika vole golünü, spikerin şaşkınlığını, mondinin hayranlığını unutamam. trabzonu içerde 30 dakikada 4lük yaptığımız maç, beşiktaşı içerde 2 kere geriden gelip yenmemiz ve gerets'in ultra ofansif oyunu...
33.hafta tümer atmış 1-0 gerideyken babam fener-erciyes maçına geçmişti. hala unutmam serkan balcı topla beraber taca çıkmıştı babam dedi ki bizden bi yol olacağı yok bari bunlar kaybetse baksana şuurlarını yitirmişler saha yetmiyor. şimdi de dayanamam o zaman hiç dayanamazdım izlememeye maçı. hemen geri açtırdım,gerisini hepimiz biliyoruz: hasan kabze gecenin flaş ismi oluyor...
son 16 dakika hasan şaş ile beraber ben de ağladım , tribünde eşinin dizlerinde haykıran ağabey gibi ben de annemin dizinde haykırdım, bitiş düdüğüyle gerets gibi ben de zıpladım.
her şeyiyle çok özel bir sezondu benim için. şimdi sözlük vesilesi ile yâd etmek de güzel oldu.
iyi ki varsın galatasarayım,iyi ki varsın en büyük sevdam.
