260
kendimi asla kazanmaya şartlamadığım maç. hatta içimde bir rahatlık var. cidden artık büyü mü*, psikolojik faktörler mi, bambaşka şeyler mi bilmiyorum ama olmuyor yani senelerdir. dolayısıyla ben baya rahatım, hiç stres yok vallahi. şuraya bağlamaya çalışıyorum, dolayısıyla çıkıp bam bam bam oynayalım amk. başka bir şey değil. taktik maktik yok. gerekirse yenilelim ama 22 nisan 2012 galatasaray fenerbahçe maçındaki gibi yenilelim. vahşiler gibi, barbarlar gibi saldıralım istiyorum. "ne istiyorsunuz barbarlar" diye ağlaşan fenerbahçe taraftarlarını görmek istiyorum. yenilelim, önemli değil, gomis'in 90 dakika boyunca ayıyı yıprattığını görmek istiyorum. kan istiyorum vahşet istiyorum ulan.
