111
çok fena bir paradoks içerisindeyim. bu paradokstan da bir totem çıkarma niyetindeyim. şöyle ki; bu yıla kadarki tüm kadıköy deplasmanlarında en iyi halimizde de en kötü halimizde de hep “o sene bu sene” demişimdir. 11 türk’le çıktığımız maçta da, “bam”lı kadroyla meydan okuduğumuz zamanlarda dahi nedense kesin yeneceğiz hissiyatındaydım.
ilk defa ama ilk defa olmayacak hissi var içimde. belki de yeni kabullendim. paradoks da burada başlıyor. tam bu hissin farkına varınca “yav ilk defa böyle hissediyorum, bu sefer tam tersi olacak galiba” deyip totalde yine galibiyetten emin hale geliyorum. kafamı çok karıştıran maç.
ilk defa ama ilk defa olmayacak hissi var içimde. belki de yeni kabullendim. paradoks da burada başlıyor. tam bu hissin farkına varınca “yav ilk defa böyle hissediyorum, bu sefer tam tersi olacak galiba” deyip totalde yine galibiyetten emin hale geliyorum. kafamı çok karıştıran maç.
