50
kendisine bir tavsiyede bulunmak istediğim taraftar:
zamanından 40 x 2 dakika ayırabilirse black mirror isimli dizinin 2. sezonunun 2. bölümünü ve yine aynı dizinin 3. sezonunun 1. bölümünü izlesin lütfen. sosyal medyada beğeni alma hırsının ve teknoloji sapkınlığının insanları ne duruma düşürdüğünü görünce belki kendisine bir hisse çıkartabilir.
olay sadece taraftarlık, maçta bağırmamak değil. başka insanlarla genel olarak elektronik aletler vasıtasıyla iletişim kurduğumuz için canlı kanlı gerçek insanlardan uzaklaşıp kopuyoruz. aslında koptuğumuz şey biraz da kendi gerçekliğimiz. insan birlikte bir şeyler yapınca mutlu olan, kolektif yaşamı seven, kendi davranışlarını öteki insanlar üzerinden kurgulayan bir varlık. bunun doğal sonucu olarak da yalnızlaştıkça mutsuz olan bir canlı. belki içinde yaşadığımız toplum bir çok açıdan pek iç açıcı değil, ama inanın yalnızlığın insan bünyesi üzerindeki etkileri çok daha ağır.
bu yüzdendir ki; arada sırada telefonlardan başımızı kaldırıp etrafımıza, birbirimize, maçımıza bakalım. bakalım ki yalnızlaşıp mutsuz olmayalım.
anı biriktirmek, kendimiz için önemli bir anı videoya çekmekle olmaz. anı beyinde birikir telefon hafızasında değil. beynin biriktirdiği anıları hiç bir video ve ses sistemi kaydedemez.
zamanından 40 x 2 dakika ayırabilirse black mirror isimli dizinin 2. sezonunun 2. bölümünü ve yine aynı dizinin 3. sezonunun 1. bölümünü izlesin lütfen. sosyal medyada beğeni alma hırsının ve teknoloji sapkınlığının insanları ne duruma düşürdüğünü görünce belki kendisine bir hisse çıkartabilir.
olay sadece taraftarlık, maçta bağırmamak değil. başka insanlarla genel olarak elektronik aletler vasıtasıyla iletişim kurduğumuz için canlı kanlı gerçek insanlardan uzaklaşıp kopuyoruz. aslında koptuğumuz şey biraz da kendi gerçekliğimiz. insan birlikte bir şeyler yapınca mutlu olan, kolektif yaşamı seven, kendi davranışlarını öteki insanlar üzerinden kurgulayan bir varlık. bunun doğal sonucu olarak da yalnızlaştıkça mutsuz olan bir canlı. belki içinde yaşadığımız toplum bir çok açıdan pek iç açıcı değil, ama inanın yalnızlığın insan bünyesi üzerindeki etkileri çok daha ağır.
bu yüzdendir ki; arada sırada telefonlardan başımızı kaldırıp etrafımıza, birbirimize, maçımıza bakalım. bakalım ki yalnızlaşıp mutsuz olmayalım.
anı biriktirmek, kendimiz için önemli bir anı videoya çekmekle olmaz. anı beyinde birikir telefon hafızasında değil. beynin biriktirdiği anıları hiç bir video ve ses sistemi kaydedemez.
