10427
bazen bazı yazarlar yoruyor bu sözlükte. ama çok fazla da kızamıyorum. hatta ben de başkalarını yoruyorum çok büyük ihtimalle.
şimdi x fikrine ben sahibim. bir başkası da y fikrinde. benim arada bir y fikrine dokundurup mizah yapmam, onun x fikrine dokundurup mizah yapması normaldir. en nihayetinde futbolu güzelleştiren %10 futbolsa %90 saha içi dışı hikayeler, transferler, taraftar diyalogları, hayaller v.s. dir. dolayısıyla benim "sneijder alanya maçında asist yaptı bu sayılmasın haha" diye mizah yapmam da, başkasının hamza'nın takımı maç kazandıktan sonra "kaybettiğin hocaya dön de bir bak istedim" tarzı mizah yapması da sorun değil. arada tatlı atışmalar bunlar. en nihayetinde aynı takımın taraftarıyız. şu sözlüğün %95'i de galatasaray'ın iyiliğini ister haliyle. %5 de truva işte.
ama artık sürekli bir mücadele var. ve bunun nedeni de direnmemesi gereken tiplerin direnmesi.
selçuk direndiği ve gitmediği için bir kriz alanı burası.
dursun direndiği ve gitmediği için bir kriz alanı burası. artık yeter dursun da dursun diye başımızı şişirdiniz diyen yazarlar var. kendilerince haklılar. bıktılar her yerde aynı şeyi okumaktan. ama ne yapılsın? gitmiyor adam. insanlar da bıktı.
dursun'un yönetime getirdiği tipler de direndiği ve gitmediği için bir kriz alanı burası. dursun her yerden çıkıyorsun dursun.
sabri bile bir kriz alanı. az da kalsa savunan bir kitlesi var.
tüm bu krizlerin nedeni öncelikle takımın kötü gidişi. takım iyi gitse ne yapacağız? sneijder'in saçını mı tartışacağız yoksa muslera'nın kaleci kazağını mı? ne tartışabiliriz? en fazla kadro planlamasında birbirimize 1-2 laf atarız o olur.
takım kötü halde, herkes bıkkın. herkes sivri. dolayısıyla yazılara da yansıyor bu. normalde 1-2 laf atacağımız adam da bize 1-2 laf atar ve konu kapanır. hatta sonra arada tatlı tatlı mesajlaşırsın bile o insanla. ortam kötü olduğundan sivrilen insanlar birbirine batırıyor kendilerini. bunu da normal karşılamak gerek.
biraz nahoş bir örnek ama, hırsızlığa meyilli biri adaletin hızlı tecelli ettiği, keskin olduğu bir yerde kendini biraz daha dizginler. ancak herkesin çalıp çırptığı ve cezalandırmadığı bir yerde o da salar kendini. ortama ayak uydurur.
galatasaray sözlük de, adından dolayı doğrudan galatasaray'a bağlı.
galatasaray'da kaos hakimken, galatasaray sözlük'te nasıl huzur sağlayalım? zor arkadaşlar.
şimdi x fikrine ben sahibim. bir başkası da y fikrinde. benim arada bir y fikrine dokundurup mizah yapmam, onun x fikrine dokundurup mizah yapması normaldir. en nihayetinde futbolu güzelleştiren %10 futbolsa %90 saha içi dışı hikayeler, transferler, taraftar diyalogları, hayaller v.s. dir. dolayısıyla benim "sneijder alanya maçında asist yaptı bu sayılmasın haha" diye mizah yapmam da, başkasının hamza'nın takımı maç kazandıktan sonra "kaybettiğin hocaya dön de bir bak istedim" tarzı mizah yapması da sorun değil. arada tatlı atışmalar bunlar. en nihayetinde aynı takımın taraftarıyız. şu sözlüğün %95'i de galatasaray'ın iyiliğini ister haliyle. %5 de truva işte.
ama artık sürekli bir mücadele var. ve bunun nedeni de direnmemesi gereken tiplerin direnmesi.
selçuk direndiği ve gitmediği için bir kriz alanı burası.
dursun direndiği ve gitmediği için bir kriz alanı burası. artık yeter dursun da dursun diye başımızı şişirdiniz diyen yazarlar var. kendilerince haklılar. bıktılar her yerde aynı şeyi okumaktan. ama ne yapılsın? gitmiyor adam. insanlar da bıktı.
dursun'un yönetime getirdiği tipler de direndiği ve gitmediği için bir kriz alanı burası. dursun her yerden çıkıyorsun dursun.
sabri bile bir kriz alanı. az da kalsa savunan bir kitlesi var.
tüm bu krizlerin nedeni öncelikle takımın kötü gidişi. takım iyi gitse ne yapacağız? sneijder'in saçını mı tartışacağız yoksa muslera'nın kaleci kazağını mı? ne tartışabiliriz? en fazla kadro planlamasında birbirimize 1-2 laf atarız o olur.
takım kötü halde, herkes bıkkın. herkes sivri. dolayısıyla yazılara da yansıyor bu. normalde 1-2 laf atacağımız adam da bize 1-2 laf atar ve konu kapanır. hatta sonra arada tatlı tatlı mesajlaşırsın bile o insanla. ortam kötü olduğundan sivrilen insanlar birbirine batırıyor kendilerini. bunu da normal karşılamak gerek.
biraz nahoş bir örnek ama, hırsızlığa meyilli biri adaletin hızlı tecelli ettiği, keskin olduğu bir yerde kendini biraz daha dizginler. ancak herkesin çalıp çırptığı ve cezalandırmadığı bir yerde o da salar kendini. ortama ayak uydurur.
galatasaray sözlük de, adından dolayı doğrudan galatasaray'a bağlı.
galatasaray'da kaos hakimken, galatasaray sözlük'te nasıl huzur sağlayalım? zor arkadaşlar.
