516
bir gönül yarası var ki anlattığında benim içime oturdu. 80'lerin o daha endüstriyelleşmemiş, arkadaşlıkların ön planda olduğu futbol dünyasında galatasaray'ın efsanesi olmuş, galatasaray taraftarı olmayan futbolseverlerin dahi büyük saygısını kazanmış bir adamdı. yugoslavya'da o yıkıcı iç savaş yaşandığı zaman duramamış, memleketine, ailesinin yanına dönmüş. ve yönetici olsun, takım arkadaşı olsun tek bir kişi dahi arayıp nasıl olduğunu sormamış. yemin ederim camiam adına ben utandım, belgrad'a gidip ellerini öpesim, özür dileyesim geldi.
özellikle günümüzün iyice endüstriyelleşen futbol camiasında "vefa" goygoyundan zerre hazetmiyorum ama bu başka bir şey. arkadaş, hadi yöneticileri geçtim onlar her daim ceplerini doldurmak için oradalar da, o güzel yıllarda takım arkadaşın memleketine, iç savaşın ortasına gidiyor. lan bir merak etmez, nasıl arayıp sormazsın nasılsın, ne haldesin diye? hadi tanju mercedes kaçırmakla falan meşguldu de ya diğerleri?
çok acayip sahiden.
özellikle günümüzün iyice endüstriyelleşen futbol camiasında "vefa" goygoyundan zerre hazetmiyorum ama bu başka bir şey. arkadaş, hadi yöneticileri geçtim onlar her daim ceplerini doldurmak için oradalar da, o güzel yıllarda takım arkadaşın memleketine, iç savaşın ortasına gidiyor. lan bir merak etmez, nasıl arayıp sormazsın nasılsın, ne haldesin diye? hadi tanju mercedes kaçırmakla falan meşguldu de ya diğerleri?
çok acayip sahiden.
