44
avrupa'nın en iyi kadroya sahip ilk 3 takımından biri olduğu kesin. çoğu kişiye göre de cska'dan sonra 2. sırada gelir. kimse real madrid'in sergio rodriguez'in nba'e gitmesinden sonra böylesine yola kan kaybetmeden devam edebileceğini düşünmüyordu fakat ismi l'lerden ve bir adet u'dan ibaret olan arkadaşımız o işi sağlam kotardı.
öncelikle peşinen söyleyeyim, fenerbahçe bence bu sene euroleague şampiyonu olacak. bunu daha önce de belirttim ve tepki aldığım da oldu fakat gerekçelerimi sıralayacağım. fenerbahçe'nin sorunu nedir? 1.'si dar rotasyon. geçen seneye nunnally ve bennet eklemeleri ile devam ediyor olsalar da o oyunculardan alamadıkları verim dolayısıyla fazla güvenemiyorlar bu 2 isme. türkiye ligi için de bizdeki sinan güler-göksenin köksal gibi bir yerli ikilisini takıma monte edemedikleri için çoğu maça as kadro ile çıkmak durumunda kaldılar ki bu takımı ciddi anlamda yordu.
2.sorunu ise fenerbahçe'nin belli oyuncuların geçen seneye oranla düşüş göstermesi oldu ki buna da bobby dixon, gigi datome ve jan vesely'yi örnek verebiliriz. fakat bu noktada da bogdanovic ve udoh'un devreye girdiği, sloukas'ın zaman zaman daha çok katkı verebildiği bir yapıya büründüler. emin olmamakla birlikte geçen seneye göre 2 uzun oynatma anlayışları fazla olmasa da bir miktar azalmış durumda. bu tespitte fazla iddialı değilim yalnız.
fenerbahçe'nin avantajları nelerdir? bu tespit potacast'de kaan kural tarafından dillendirildi. avrupa'nın en iyi savunma takımı. kendi evinde en düşük 80 sayı ile oynamış, ortalaması 89 olan real madrid'i 61'de tuttular. bu sene hücumda tıkandıkları için az üretiyorlar, ama en azından rakibi tutmayı biliyorlar. futboldan bir örnek vereceğim, bana bu durum biraz 2015 yılında 4.yıldıza giden şampiyonluğumuzu hatırlattı. tutan bir muslera, kısır bir gs hücumu ve 6 maç üst üste 1-0 ile gelen galibiyetler.
2. avantajları ise obradovic. buraları nasıl oynaması gerektiğini bilen, taraftarının sahip çıktığı ve sevdiği, kafası rahat, saha avantajı rakipte olsa bile turun favorisi olarak kendi takımının görülmesine yol açacak bir tecrübe. avrupa'nın en iyi koçu ve final four gediklisi bir isim. finalin kendi taraftarları önünde oynanacağını çok iyi biliyor, o yüzden kesinlikle ekstra konsantre olacaktır.
evet panathinaikos'a saha avantajı vermek sıkıntılı bir durum, oaka'dan çıkmak zor. ama ben bunu başaracaklarını düşünüyorum. başarsınlar da zaten. aksi takdirde biz eurocup şampiyonuyuz, kupa 2 bizde kupa 1 daha ülkeye gelmedi diye kendimizi avuturuz. futbol temelli, basketbol ile haşır neşir olmayan taraftarın hissiyatı bu. ne zaman ki bu adamlar "yahu fenerbahçe burada başarılı, bizimkiler niye atılım yapmıyor, biz niye eurocup oynuyoruz?" diye hayıflanmaya başlarlar, o zaman da galatasaray yönetimi kendini euroleague'e atabilmek için kulislere, gerekirse birleşmelere girmek için biraz daha hırpalamak durumunda kalacaktır.
uzun lafın kısası, malesef bu sene "i feel devotion" değil de "they feel devotion" diyoruz.
öncelikle peşinen söyleyeyim, fenerbahçe bence bu sene euroleague şampiyonu olacak. bunu daha önce de belirttim ve tepki aldığım da oldu fakat gerekçelerimi sıralayacağım. fenerbahçe'nin sorunu nedir? 1.'si dar rotasyon. geçen seneye nunnally ve bennet eklemeleri ile devam ediyor olsalar da o oyunculardan alamadıkları verim dolayısıyla fazla güvenemiyorlar bu 2 isme. türkiye ligi için de bizdeki sinan güler-göksenin köksal gibi bir yerli ikilisini takıma monte edemedikleri için çoğu maça as kadro ile çıkmak durumunda kaldılar ki bu takımı ciddi anlamda yordu.
2.sorunu ise fenerbahçe'nin belli oyuncuların geçen seneye oranla düşüş göstermesi oldu ki buna da bobby dixon, gigi datome ve jan vesely'yi örnek verebiliriz. fakat bu noktada da bogdanovic ve udoh'un devreye girdiği, sloukas'ın zaman zaman daha çok katkı verebildiği bir yapıya büründüler. emin olmamakla birlikte geçen seneye göre 2 uzun oynatma anlayışları fazla olmasa da bir miktar azalmış durumda. bu tespitte fazla iddialı değilim yalnız.
fenerbahçe'nin avantajları nelerdir? bu tespit potacast'de kaan kural tarafından dillendirildi. avrupa'nın en iyi savunma takımı. kendi evinde en düşük 80 sayı ile oynamış, ortalaması 89 olan real madrid'i 61'de tuttular. bu sene hücumda tıkandıkları için az üretiyorlar, ama en azından rakibi tutmayı biliyorlar. futboldan bir örnek vereceğim, bana bu durum biraz 2015 yılında 4.yıldıza giden şampiyonluğumuzu hatırlattı. tutan bir muslera, kısır bir gs hücumu ve 6 maç üst üste 1-0 ile gelen galibiyetler.
2. avantajları ise obradovic. buraları nasıl oynaması gerektiğini bilen, taraftarının sahip çıktığı ve sevdiği, kafası rahat, saha avantajı rakipte olsa bile turun favorisi olarak kendi takımının görülmesine yol açacak bir tecrübe. avrupa'nın en iyi koçu ve final four gediklisi bir isim. finalin kendi taraftarları önünde oynanacağını çok iyi biliyor, o yüzden kesinlikle ekstra konsantre olacaktır.
evet panathinaikos'a saha avantajı vermek sıkıntılı bir durum, oaka'dan çıkmak zor. ama ben bunu başaracaklarını düşünüyorum. başarsınlar da zaten. aksi takdirde biz eurocup şampiyonuyuz, kupa 2 bizde kupa 1 daha ülkeye gelmedi diye kendimizi avuturuz. futbol temelli, basketbol ile haşır neşir olmayan taraftarın hissiyatı bu. ne zaman ki bu adamlar "yahu fenerbahçe burada başarılı, bizimkiler niye atılım yapmıyor, biz niye eurocup oynuyoruz?" diye hayıflanmaya başlarlar, o zaman da galatasaray yönetimi kendini euroleague'e atabilmek için kulislere, gerekirse birleşmelere girmek için biraz daha hırpalamak durumunda kalacaktır.
uzun lafın kısası, malesef bu sene "i feel devotion" değil de "they feel devotion" diyoruz.
