60
yeni teknik direktörümüz tudor'u taraftarın benimseyeceği ya da benimsemesinin neredeyse imkansız hale geleceği maç olacaktır. benim için durum farklı. hocalara zaman verilmesi görüşündeyim. mustafa denizli gibi imkansız maceralar haricinde...
riekerink ile uzun süre yola devam edebilirdik. tabi adamın takım içerisindeki kararlarına müdahale edip otoritesini sarsmadan... tudor ile de uzun süre devam edebiliriz, etmeliyiz. ama türk insanı tez canlıdır. düşüncelerini mantığı ve doğrular değil, ruh hali belirler. yeri gelir aman canım dursun özbek istifa diye tutturmaya ne gerek var, takım iyi der, oysa o hareketin amacı takımın durumu değil kulübün peşkeş çekilmesidir; yeri gelir takımın başına geçeli 3 gün olmuş hocaya bundan bir bok olmaz der.
ülkede akılcı düşünce ve planlama hayatın hiç bir aşamasında öğretilmiyor. hatta politik olarak engelleniyor. dolayısıyla günlük başarılar peşinde koşup duruyoruz. kömür verene oy atıyoruz, bize dokunmayan yılan bin yaşasın diyoruz. galibiyet geldi mi susuyoruz, işler istediimiz gibi gitmediğinde de bağrıyoruz. e noluyor? mesela sanayileşemiyorsun. çünkü gelecek için fedakarlık yapamıyorsun. üretim fedakarlık ister. tüketiyoruz sadece. futbolda da durum bu.
tudor kazanırsa taraftar onu benimsemeye başlar. kaybederse 2 maç 5 puan kayıp. medya üzerine çullanır. zaten enerjisini fikir üretmek için harcamayan insanımız önüne ısıtılıp koyulmuş standart fikirleri kabul eder ve durum sıkıntılı hale gelir.
velhasıl umarım tudor veya bir başkası... bir teknik adamda karar kılar ve ona uzun vadede şans veririz.
riekerink ile uzun süre yola devam edebilirdik. tabi adamın takım içerisindeki kararlarına müdahale edip otoritesini sarsmadan... tudor ile de uzun süre devam edebiliriz, etmeliyiz. ama türk insanı tez canlıdır. düşüncelerini mantığı ve doğrular değil, ruh hali belirler. yeri gelir aman canım dursun özbek istifa diye tutturmaya ne gerek var, takım iyi der, oysa o hareketin amacı takımın durumu değil kulübün peşkeş çekilmesidir; yeri gelir takımın başına geçeli 3 gün olmuş hocaya bundan bir bok olmaz der.
ülkede akılcı düşünce ve planlama hayatın hiç bir aşamasında öğretilmiyor. hatta politik olarak engelleniyor. dolayısıyla günlük başarılar peşinde koşup duruyoruz. kömür verene oy atıyoruz, bize dokunmayan yılan bin yaşasın diyoruz. galibiyet geldi mi susuyoruz, işler istediimiz gibi gitmediğinde de bağrıyoruz. e noluyor? mesela sanayileşemiyorsun. çünkü gelecek için fedakarlık yapamıyorsun. üretim fedakarlık ister. tüketiyoruz sadece. futbolda da durum bu.
tudor kazanırsa taraftar onu benimsemeye başlar. kaybederse 2 maç 5 puan kayıp. medya üzerine çullanır. zaten enerjisini fikir üretmek için harcamayan insanımız önüne ısıtılıp koyulmuş standart fikirleri kabul eder ve durum sıkıntılı hale gelir.
velhasıl umarım tudor veya bir başkası... bir teknik adamda karar kılar ve ona uzun vadede şans veririz.
