17
şafak 104 diyorum, günler hiç geçmiyor. artık iyice darlanmaya başlamışım. koğuşta radyodan maçı dinliyoruz, artık 1-1 bitti diye yerimizden kalktık.. erat binasının önünde hava alalım diye koğuştan çıkmak üzereyken, radyodan maçı dinleyen devrem gooopooool diye öyle bağırdı ki, dönüp yanına koşmamız bir oldu. golün verildiğinden emin olduktan sonra, koğuş içinde 2 tur atmıştık bağıra bağıra.. ne zaman hasan kabze'nin o golünü görsem, hep aklıma bu yazdığım an gelir.
