9182
voleybol oynadigim dönemde 2003/2004 ve 2004/2005 sezonlarinda yerel sampiyonalarin icinden geciyorduk. oynadigimiz her yas grubunda feneri, besiktasi, zamanin ankara ssk'si, halkbankasi falan hepsini dövüyorduk.
2005/2006 sezonunda liseye gectik ve takima hocanin oglu da katildi. cocuk fena degildi ama as takima giremiyordu. yedekte takildi yillarca biz baska kulüplere ya da sehirlere dagildigimizda oynamaya basladi.
bu kardesimin bir garip özelligi mi desem talihi mi desem bilemiyorum ama samsun voleybolunun kaderini degistirdigine inaniyorum. bu adam takima katildigindan beri biz gün yüzü göremedik. 89 ve 91 dogum yili agirlikli olup 87 88 jenerasyonlariyla kiran kirana mac yapan, 89 jenerasyonundan itibaren rakiplerini topla döven anadoludan iki yil üst üste türkiye sampiyonu olabilmis tek kulüp, ayni sezon icerisinde 3 tane madalya toplayan bir takimdik. bu adam geldikten sonra birak topla dövmeyi finallere gidemez? gittiginde de tutunamaz olduk. takim maclara ciktiginda bir ruhsuzlasiyor, ne hirs ne baska birsey kaliyor. oynadigimiz maclar farkina varmadan bitiyor rakipler bizi paketliyordu.
sabri sarioglu da böyle bir adam. su adamin oynadigi dönemde ben galatasarayin basarili oldugunu bilmiyorum arkadas. olsak bile mucizevi 16 dakikalarla, son dakika golleriyle ite kaka oluyorduk. bu adamin yerine eboue geldiginde o ölü topragi üzerimizden atar gibi olduk ama ne zaman formayi sabri beye teslim ettik isler yine ters gitmeye basladi.
sabrinin tek sikintisinin teknik ve taktik kapasitesizligi oldugunu düsünmüyorum, bu adamin en ufak esyasi ve kendisi floryada oldugu sürece bu gudubetlik bu kulübün yakasini birakmayacak. ne zaman sabri futbolu birakir, galatasaray spor kulübünde sabrinin kullandigi bütün esyalar yakilir, kaldigi oda ve dolabi iyice dezenfekte edilir o zaman.
güzel günler görecegiz cocuklar, sabrisiz tarih yazacagiz.
2005/2006 sezonunda liseye gectik ve takima hocanin oglu da katildi. cocuk fena degildi ama as takima giremiyordu. yedekte takildi yillarca biz baska kulüplere ya da sehirlere dagildigimizda oynamaya basladi.
bu kardesimin bir garip özelligi mi desem talihi mi desem bilemiyorum ama samsun voleybolunun kaderini degistirdigine inaniyorum. bu adam takima katildigindan beri biz gün yüzü göremedik. 89 ve 91 dogum yili agirlikli olup 87 88 jenerasyonlariyla kiran kirana mac yapan, 89 jenerasyonundan itibaren rakiplerini topla döven anadoludan iki yil üst üste türkiye sampiyonu olabilmis tek kulüp, ayni sezon icerisinde 3 tane madalya toplayan bir takimdik. bu adam geldikten sonra birak topla dövmeyi finallere gidemez? gittiginde de tutunamaz olduk. takim maclara ciktiginda bir ruhsuzlasiyor, ne hirs ne baska birsey kaliyor. oynadigimiz maclar farkina varmadan bitiyor rakipler bizi paketliyordu.
sabri sarioglu da böyle bir adam. su adamin oynadigi dönemde ben galatasarayin basarili oldugunu bilmiyorum arkadas. olsak bile mucizevi 16 dakikalarla, son dakika golleriyle ite kaka oluyorduk. bu adamin yerine eboue geldiginde o ölü topragi üzerimizden atar gibi olduk ama ne zaman formayi sabri beye teslim ettik isler yine ters gitmeye basladi.
sabrinin tek sikintisinin teknik ve taktik kapasitesizligi oldugunu düsünmüyorum, bu adamin en ufak esyasi ve kendisi floryada oldugu sürece bu gudubetlik bu kulübün yakasini birakmayacak. ne zaman sabri futbolu birakir, galatasaray spor kulübünde sabrinin kullandigi bütün esyalar yakilir, kaldigi oda ve dolabi iyice dezenfekte edilir o zaman.
güzel günler görecegiz cocuklar, sabrisiz tarih yazacagiz.
