196
5 dakikalığına mücadeleyi bıraktığımızda başımıza neler gelebileceğini gösteren maç olmuştur. maçın son bölümüne kadar çok da iyi oynamayan ama mücadele eden ve istediği pozisyonları bulan bir galatasaray vardı sahada. ama son bölümlere beraberlikle girdiğimiz zaman son iki maçta** yaşadığımız panik havası, bu maçta da devam etti. belki bu iki beraberlik sonrası takım kazanmaya aşırı motive oldu ve maçın son anlarında geriye düşünce, motivasyon yerini paniğe ve endişeye bıraktı, olabilir. ama mücadeleyi bırakmak, maçı bırakmak kabul edilebilir gibi değil. yediğimiz ilk gol sonrası beraberliğe çok yaklaştığımız bir pozisyon vardı ki bu pozisyonu golden hemen bir dakika sonra yakaladık. yani mücadeleye devam edersek pozisyon bulabileceğimizi gösterdik. aynı oyunu 10 dakika daha sürdürmemiz gerekirken disiplini, mücadeleyi, kısacası maçı öyle bir bıraktık ki gözümüzü açtığımızda fark 3'e çıkmıştı. aynı mücadeleyi son bölümde gösterseydik yine de yenilebilirdik evet, ama bu maçı bırakmanın bahanesi değil. ilk yenilgiyi öyle ya da böyle alacaktık, çok da problem değil, ama maç sırasında bu denli moral bozup paniğe kapılarak rakibin ekmeğine yağ sürmememiz lazım.
