• 10002
    yayına başladıktan 23 gün sonra tesadüfen kayıt olduğum, 1 yıllık askerlik dönemim haricinde "yazmam artık" diye mızıkçılık yaptığım dönemler de dahil 7/24 sürekli içinde olduğum sözlük. 8 koca yıl geçmiş aradan. insan ne düşünmesi gerektiğini kestiremiyor. o dönemlerde ergenliği bir türlü bitmemiş bir çocuk, okulu bitirme şansı günden güne azalan arızalı bir hasta idim. oldum olası sosyalleşemedim, insan ilişkilerinde sorunlar yaşadım. açıkçası "çocukluktan beri hayalim" diyebileceğim bir meslek grubu yoktu. zaten öss dönemi bu durumun etkisiyle sırf yazmak için bir bölüm yazıp 3 sene ve tonla para harcadım. sayısal şeyleri kafam kaldırabildiği için babamın yönlendirmesiyle inşaat mühendisiliği okuyup sonradan durumu kurtardık işte.

    yazmak çocukluktan beri bir hayaldi diyemeyeceğim ama açıkçası bir ihtiyaçtı. insan içine çıktığnda iki kelimeyi zor bir araya getiren, sosyal zeka ve becerisi sıfıra yakın biriyim ben. kendimi ifade edebilmek diye zannettiğim şey belki de insani bir ihtiyaçtı, bir nevi tuvalete çıkmak tarzı bir boşaltım olayıydı. dönem dönem zoraki ya da keyfi olarak ara verdiğim spor salonu haricinde açıkçası tek hobim burası. bütün çevrem, eşim dostum, sırdaşım bu sözlükten. galatasaray dışında hayatımda olumlu giden bir ilişkim yok, bu saatten sonra olma ihtimali de yok...

    bazen yarı şaka yarı ciddi soruyorsunuz ya "bu saatte nerden aklına geldi" ya da "işin gücün yok mu" diye. yok abi işte...
App Store'dan indirin Google Play'den alın