1833
kendimi bildim bileli bir türlü sevemediğim futbolcu. kötü bir oyuncu değildi, "profesyonellik" ayağına türlü türlü şebeklikleri yoktu. yazmayı denesem belki de uzun bir liste boyunca "güzel"liklerinden bahsedebilirim ama nevriye yılmaz'ı bile sevebilmişken bu abimizi bir türlü sevemedim. ortalama bir ruh hastası olarak son 15 yılda bir sürü branşta belki de bine yakın oyuncuyu iyi kötü bir fikir sahibi olacak kadar takip etmişimdir. nazarımda bu kadar antipatiyi sebepsiz yere toplayabilmiş ikinci bir örnek hatırlamıyorum. bu bir sözlük tanımı sınıfına girer mi, o da ayrı bir tartışma konusu.
2000'lerin başındaki adanaspor'un yıldızlarından biri olarak futbol piyasamıza ismini duyurdu. uzan grubunun içine düştüğü durumdan dolayı krize giren adanaspor'dan tarihinin en kötü sezonlarından birinin devre arasında galatasaray'a transfer oldu. sahadaki 11 kişinin dikkatlice maçları izlediği sezonda doğal olarak varlık gösteremedi. 2004-2005 sezonunda bilindik necati'den esintiler sunsa da şampiyonluk yolunda çok kritik birkaç pozisyonu ziyan etmesiyle kimi hafızalarda(!) derin izler bıraktı. tek forvet mi çift forvet mi diye papatya falı bakan medyaya dört forvetini birden sahaya sürerek tekzip çeken deliyürek erik gerets'li efsane 2005-2006 sezonunda ofansif gücümüzün temel taşlarından oldu. aydın yılmaz'ın gol attığı meşhur konya deplasmanı dönüşü sucu tarafından uçakta tartaklandı. bu olayın etkisinin ne kadar olduğu tam kestirilememekle birlikte ertesi sezon ankaraspor, sonrasında büyüklerin belalısı(!) istanbul belediye, hatta bir ara real sociedad derken diyar diyar gezmeye başladı.
2009 yılına geldiğimizde bütün teknik-taktiğini kasap havası üzerine kurmuş olan, tüm süper ligin antipati yükünü başarıyla sırtlayan antalyaspor'a transfer oldu. ömer çatkıç gibi bir şuursuzla, yalçın ayhan gibi bir kasapla, sedat ağçay gibi bir suikastçiyle ve daha nice futbola yabancı mahlukat ile beraber 3 sezon forma giydi. 2012 yılı başlarında tekrar galatasaray'a dönüp topu maç boyu rakip ceza sahasına yaymasına rağmen kaleye sokacak bir tane adamı bulunmayan kadroya "aranan kan" olarak ilave edilse de 4 golle kazanılan trabzon deplasmanındaki iki gol haricinde topu üç direk arasından geçiremedi yine de rakip ceza sahasında topu götürmekten başka bir varlık gösteremeyen takıma yaptığı katkı iyi anılmasına sebep oldu. kasap havası hasreti fazla uzun sürmemiş olsa gerek adresini iç anadolumuzun soğuğu ve taraftarıyla ünlü eskişehir'ine çevirdi. servet çetin, veysel sarı, hürriyet gücer ve erkan zengin gibi manyaklar ordusyla birlikte iki sezon daha yer yer top yer yer rakip tekmeledi. 2014-15 sezonunda kayseri erciyesspor ile süper lig'den, hemen ertesi sezon da karşıyaka ile bank asya ligden kümeye düşerek kariyerini sonlandırdı.
olmasa da varmış gibi hatırlanan hırsıyla, 1500 senedir değiştirmediği at kuyruğu saçıyla, kaçırdığı pozisyonun ardından 3 dakika çimleri dövmesiyle, her golden sonra yüzüğünü öpüp parmağını da "yengeler tribünü"ne doğrultmasıyla şahsına münhasır bir insan olarak türk futbol tarihinden geçip gitmiştir.
2000'lerin başındaki adanaspor'un yıldızlarından biri olarak futbol piyasamıza ismini duyurdu. uzan grubunun içine düştüğü durumdan dolayı krize giren adanaspor'dan tarihinin en kötü sezonlarından birinin devre arasında galatasaray'a transfer oldu. sahadaki 11 kişinin dikkatlice maçları izlediği sezonda doğal olarak varlık gösteremedi. 2004-2005 sezonunda bilindik necati'den esintiler sunsa da şampiyonluk yolunda çok kritik birkaç pozisyonu ziyan etmesiyle kimi hafızalarda(!) derin izler bıraktı. tek forvet mi çift forvet mi diye papatya falı bakan medyaya dört forvetini birden sahaya sürerek tekzip çeken deliyürek erik gerets'li efsane 2005-2006 sezonunda ofansif gücümüzün temel taşlarından oldu. aydın yılmaz'ın gol attığı meşhur konya deplasmanı dönüşü sucu tarafından uçakta tartaklandı. bu olayın etkisinin ne kadar olduğu tam kestirilememekle birlikte ertesi sezon ankaraspor, sonrasında büyüklerin belalısı(!) istanbul belediye, hatta bir ara real sociedad derken diyar diyar gezmeye başladı.
2009 yılına geldiğimizde bütün teknik-taktiğini kasap havası üzerine kurmuş olan, tüm süper ligin antipati yükünü başarıyla sırtlayan antalyaspor'a transfer oldu. ömer çatkıç gibi bir şuursuzla, yalçın ayhan gibi bir kasapla, sedat ağçay gibi bir suikastçiyle ve daha nice futbola yabancı mahlukat ile beraber 3 sezon forma giydi. 2012 yılı başlarında tekrar galatasaray'a dönüp topu maç boyu rakip ceza sahasına yaymasına rağmen kaleye sokacak bir tane adamı bulunmayan kadroya "aranan kan" olarak ilave edilse de 4 golle kazanılan trabzon deplasmanındaki iki gol haricinde topu üç direk arasından geçiremedi yine de rakip ceza sahasında topu götürmekten başka bir varlık gösteremeyen takıma yaptığı katkı iyi anılmasına sebep oldu. kasap havası hasreti fazla uzun sürmemiş olsa gerek adresini iç anadolumuzun soğuğu ve taraftarıyla ünlü eskişehir'ine çevirdi. servet çetin, veysel sarı, hürriyet gücer ve erkan zengin gibi manyaklar ordusyla birlikte iki sezon daha yer yer top yer yer rakip tekmeledi. 2014-15 sezonunda kayseri erciyesspor ile süper lig'den, hemen ertesi sezon da karşıyaka ile bank asya ligden kümeye düşerek kariyerini sonlandırdı.
olmasa da varmış gibi hatırlanan hırsıyla, 1500 senedir değiştirmediği at kuyruğu saçıyla, kaçırdığı pozisyonun ardından 3 dakika çimleri dövmesiyle, her golden sonra yüzüğünü öpüp parmağını da "yengeler tribünü"ne doğrultmasıyla şahsına münhasır bir insan olarak türk futbol tarihinden geçip gitmiştir.
