151
yaptigi mobbing ve otesi isle gurur duyan, ayni takimi sevmekten utandigim yazar. (bkz: #2008603)
amerika'da yazilim muhendisi olarak calisiyorum 3 aydir, bundan once de cek cumhuriyetinde 1 yil ayni pozisyonda calistim.
cek cumhuriyetinde benden sorumlu olan ekip lideri gotun tekiydi, daha soguk bi ulkeye geldigim icin bir kac kez hasta oldum, acil bir is olmamasina ragmen burnumdan getirdi, hem de izin gunumden kullanmama, yasal hakkim olmasina ragmen. mobbingin krali yapildi, bilmedigim bir dilde etrafta adimin gectigi cumleler kuruldu, bu konusmalarda adim gecerken kahkahalar atildi, yalniz birakildim, isimi iyi yapmam icin gereken seyler saglanmadi ve sonunda esas yonetim sozlesmemi iptal etmek istedigini belirtti, ozel hayatim disinda tam olarak eziyet gibi bir yildi, hic bir zaman ozel hayatim kotu gecmedi cunku olumuzluklari oldugu yerde birakabilen bir adamdim, yoksa ozel hayatim da zehir olurdu. yani uc asagi bes yukari manika muhendisi kivaminda bir yoneticim vardi. dolayisiyla hic bir zaman hobim olarak baslayan bu meslekten ve yaptigim isten ne keyif aldim, ne bir ilerleme kaydedebildim ne de faydali oldum.
amerikada ise ayni pozisyonda, daha riskli bir projede calisiyorum, ekip de daha buyuk, yonetim ekibi de daha genis. sirkete basladigim gunden beri bana yabanci oldugum icin (amerika'da bir turk) gosterilen müsamaha, hatalarimda gosterilen esneklik, yasadigim ufakli buyuklu sorunlarda gosterdikleri destek inanilmaz. hasta olup ise gittim, cek cumhuriyeti tecrubemden dolayi, bu sekilde calismamalisin lutfen eve git ve dinlen diyip beni uber taksiyle eve yolladilar, arabamla gitmeme bile izin vermediler, iyi olup sirkete gelip arabani alana kadar uber kullan, sirkete fatura et dediler. eve tadilat gerektigi icin eve ustalar gelecekti, buraya gelmene gerek yok bir kac gun evden calisabilirsin dediler. bir cok belge islemi yapmam gerekti, is gunlerinde 2 defa washington'a gittim konsolosluk icin, hatta o zamanlarda da beni prekazi888 agirladi evinde, tek kelime etmediler, tam tersine izin gunumden bile kullandirmadilar elimde olmayan bir sorun oldugu icin. sirkette toplantilarda ana dilim ingilizce olmadigi icin her ne kadar dilim iyi de olsa kacirdigim noktalar oluyor, projenin lider yazilimcisi konusulmus seyleri gelip bana tek tek acikliyor bazen, sirf balik gibi etraaf anlamamis gozlerle baktigim icin.
simdi, ben cek cumhuriyetinde ilk sirketimde 1 yilda elle tutulur bi bok yapamadim gururla soyleyebilecegim, cok sevdigim bir sehirden siktirip gitmek zorunda kaldim. amerikada ise henuz 3 ay olmama ragmen, ekip olmanin, takim gibi davranabilmenin verdigi bir mutlulukla ise her sabah mutlu gidiyorum, mobbing yok, tam tersine tam destek var. ilk sirkette en iyi bildigim teknoloji uzerine calismama ragmen kotu performansa sahip olan ben, buraad bilmedigim 3 teknolojinin karisimi bir projede 1 yillik suremden daha uretkenim.
makina muhendisi dogru yolun dinozor olmak oldugunu dusunuyor olabilir, ancak goruyorsunuz ki yonetici olmak ve dinozor olmak arasinda bir fark var, ilk ornekteki dinozor bana bir yil kaybettirmisken, buradaki super anlayisli yoneticim sayesinde 3 ayda katettigim asama inanilmaz. ayrica sana bunu babasi kendi isinin patronu olan, 30 yildir eleman calistiran birinin cocugu olarak soyluyorum, ben patron olmanin da isci olmanin da ne demek oldugunu iyi bilirim.
dolayisiyla, seni calisanlarina boyle davrandigin icin kiniyorum, kinamamin sebebi sozluk kurallari olmasi, yoksa inansadece kinamakla kalmiyorum kendi zihnimde. ustune ustluk bu yaptiginla gurur duyar gibi anlattigin icin senden adeta tiksiniyorum. azalarak bitin. ben yaptigim iste kendi kategorimde bu ulkedeki en becerikli adamlardan biri olduguma inaniyorum ve ben turkiye'de calisamadim sen ve senin gibiler yuzunden, senin gibilerin yanlis yoneticilik ve planlamasi yuzunden 14 saat calismak istemedim. bu ulkenin ilerlemesindeki, insanlarin mutlu olmasinin onundeki en buyuk engeller sen ve senin gibi insanlar. bunu bil ve hayatina daha az gururla, biraz daha utanc duyarak devam et.
amerika'da yazilim muhendisi olarak calisiyorum 3 aydir, bundan once de cek cumhuriyetinde 1 yil ayni pozisyonda calistim.
cek cumhuriyetinde benden sorumlu olan ekip lideri gotun tekiydi, daha soguk bi ulkeye geldigim icin bir kac kez hasta oldum, acil bir is olmamasina ragmen burnumdan getirdi, hem de izin gunumden kullanmama, yasal hakkim olmasina ragmen. mobbingin krali yapildi, bilmedigim bir dilde etrafta adimin gectigi cumleler kuruldu, bu konusmalarda adim gecerken kahkahalar atildi, yalniz birakildim, isimi iyi yapmam icin gereken seyler saglanmadi ve sonunda esas yonetim sozlesmemi iptal etmek istedigini belirtti, ozel hayatim disinda tam olarak eziyet gibi bir yildi, hic bir zaman ozel hayatim kotu gecmedi cunku olumuzluklari oldugu yerde birakabilen bir adamdim, yoksa ozel hayatim da zehir olurdu. yani uc asagi bes yukari manika muhendisi kivaminda bir yoneticim vardi. dolayisiyla hic bir zaman hobim olarak baslayan bu meslekten ve yaptigim isten ne keyif aldim, ne bir ilerleme kaydedebildim ne de faydali oldum.
amerikada ise ayni pozisyonda, daha riskli bir projede calisiyorum, ekip de daha buyuk, yonetim ekibi de daha genis. sirkete basladigim gunden beri bana yabanci oldugum icin (amerika'da bir turk) gosterilen müsamaha, hatalarimda gosterilen esneklik, yasadigim ufakli buyuklu sorunlarda gosterdikleri destek inanilmaz. hasta olup ise gittim, cek cumhuriyeti tecrubemden dolayi, bu sekilde calismamalisin lutfen eve git ve dinlen diyip beni uber taksiyle eve yolladilar, arabamla gitmeme bile izin vermediler, iyi olup sirkete gelip arabani alana kadar uber kullan, sirkete fatura et dediler. eve tadilat gerektigi icin eve ustalar gelecekti, buraya gelmene gerek yok bir kac gun evden calisabilirsin dediler. bir cok belge islemi yapmam gerekti, is gunlerinde 2 defa washington'a gittim konsolosluk icin, hatta o zamanlarda da beni prekazi888 agirladi evinde, tek kelime etmediler, tam tersine izin gunumden bile kullandirmadilar elimde olmayan bir sorun oldugu icin. sirkette toplantilarda ana dilim ingilizce olmadigi icin her ne kadar dilim iyi de olsa kacirdigim noktalar oluyor, projenin lider yazilimcisi konusulmus seyleri gelip bana tek tek acikliyor bazen, sirf balik gibi etraaf anlamamis gozlerle baktigim icin.
simdi, ben cek cumhuriyetinde ilk sirketimde 1 yilda elle tutulur bi bok yapamadim gururla soyleyebilecegim, cok sevdigim bir sehirden siktirip gitmek zorunda kaldim. amerikada ise henuz 3 ay olmama ragmen, ekip olmanin, takim gibi davranabilmenin verdigi bir mutlulukla ise her sabah mutlu gidiyorum, mobbing yok, tam tersine tam destek var. ilk sirkette en iyi bildigim teknoloji uzerine calismama ragmen kotu performansa sahip olan ben, buraad bilmedigim 3 teknolojinin karisimi bir projede 1 yillik suremden daha uretkenim.
makina muhendisi dogru yolun dinozor olmak oldugunu dusunuyor olabilir, ancak goruyorsunuz ki yonetici olmak ve dinozor olmak arasinda bir fark var, ilk ornekteki dinozor bana bir yil kaybettirmisken, buradaki super anlayisli yoneticim sayesinde 3 ayda katettigim asama inanilmaz. ayrica sana bunu babasi kendi isinin patronu olan, 30 yildir eleman calistiran birinin cocugu olarak soyluyorum, ben patron olmanin da isci olmanin da ne demek oldugunu iyi bilirim.
dolayisiyla, seni calisanlarina boyle davrandigin icin kiniyorum, kinamamin sebebi sozluk kurallari olmasi, yoksa inansadece kinamakla kalmiyorum kendi zihnimde. ustune ustluk bu yaptiginla gurur duyar gibi anlattigin icin senden adeta tiksiniyorum. azalarak bitin. ben yaptigim iste kendi kategorimde bu ulkedeki en becerikli adamlardan biri olduguma inaniyorum ve ben turkiye'de calisamadim sen ve senin gibiler yuzunden, senin gibilerin yanlis yoneticilik ve planlamasi yuzunden 14 saat calismak istemedim. bu ulkenin ilerlemesindeki, insanlarin mutlu olmasinin onundeki en buyuk engeller sen ve senin gibi insanlar. bunu bil ve hayatina daha az gururla, biraz daha utanc duyarak devam et.
