8942
kendisinden bir sabri sarıoğlu yaratılma projesini dehşetle izlemekte olduğum futbolcu. 13 ağuston 2016 beşiktaş galatasaray maçında ki selçuk , geçtiğimiz sezon galatasaray'ımzın bir çok maçında izlediğimiz selçuk'la ne yazık ki aynıydı. kendisi, eleştrirken en üzüldüğüm futbolcumuz çünkü, aklım almıyor renktaşlar ; bu adam bu kadar çok katkı verirken, bütün takımı sırtlamışken, nasıl oldu da iki sene içerisinde ayhan akman'a dönüştü. nasıl oldu da milimetrik paslar, asla geriyi düşünmemek, hagi'den sonra belki unuttuğumuz frikik goller gibi meziyetlerinin hepsini bir anda kaybetti.
tıpkı sabri sarıoğlu gibi, takımımızda forma giymeye başladığı ilk iki sezon fırtına gibiydi ve yine tıpkı sabri sarıoğlu gibi iki sezon sonra artık dayanılmaz bir hal almaya başladı. korkarım bundan sonra da böyle devam edecek. çünkü kendisine aynı sabri sarıoğlu'na yapıldığı gibi kimsenin vermediği kontratlar verildi, takım içerisinde büyük roller verildi ve dahi kaptanlığa kadar getirildi . korkuyorum renktaşlar, bu adamdan bir sabri sarıoğlu yaratılmasından inanın ki çok korkuyorum. trabzonda okuduğum dönemler, tolga'ya attığı golü karşı kalenin arkasında, trabzon taraftarlarının içinde izlerken sevinçten kudurmuştum, dayak tehlikesi atlattım ama doyasıya sevindim. trabzon'da izlediğim 3-4 galatasaray maçının hiç birinde bu kadar sevinmemiştim. şimdi bana bu sevinci yaşatan adam, kaptan selçuk, paşa gözlerimizin önünde galatasaray'ın evladı (!) sabri sarıoğluna dönüşüyor. olmaz olsun böyle evlat.
tıpkı sabri sarıoğlu gibi, takımımızda forma giymeye başladığı ilk iki sezon fırtına gibiydi ve yine tıpkı sabri sarıoğlu gibi iki sezon sonra artık dayanılmaz bir hal almaya başladı. korkarım bundan sonra da böyle devam edecek. çünkü kendisine aynı sabri sarıoğlu'na yapıldığı gibi kimsenin vermediği kontratlar verildi, takım içerisinde büyük roller verildi ve dahi kaptanlığa kadar getirildi . korkuyorum renktaşlar, bu adamdan bir sabri sarıoğlu yaratılmasından inanın ki çok korkuyorum. trabzonda okuduğum dönemler, tolga'ya attığı golü karşı kalenin arkasında, trabzon taraftarlarının içinde izlerken sevinçten kudurmuştum, dayak tehlikesi atlattım ama doyasıya sevindim. trabzon'da izlediğim 3-4 galatasaray maçının hiç birinde bu kadar sevinmemiştim. şimdi bana bu sevinci yaşatan adam, kaptan selçuk, paşa gözlerimizin önünde galatasaray'ın evladı (!) sabri sarıoğluna dönüşüyor. olmaz olsun böyle evlat.
