31
derbide omuz omuza olmak pratikte hiçbir şeyi değiştirmeyecek gibi görünüyor olabilir. ama genel olarak bokunu çıkarmadık mı taraftarlığın? kendimizi taraftar kimliği üzerinden ifade etmek zorunda mıyız? bizi biz yapan şey gönül verdiğimiz renkler mi? gerçekten hayattaki en önemli şey tuttuğumuz takım mı? o kadar ayrıştık ki saçma sapan şeyler üzerinden, futbol izlerken keyif alabilen var mı? sahada gerilim, yönetimde gerilim, sokakta gerilim, tribünde gerilim... sen 3-4 maç kötü sonuç alınca onlar kümede kal diye tezahürat yapacak kadar arsızlaşıyorsa, bu zamanında boku çıkan ayrışmalar yüzünden. alkışlamayı, tebrik etmeyi ve zor günlerde destek olmayı bilmek lazım. tamam derbide omuz omuza olmasın, o sembolik bir şey. ama en azından hayatın geri kalanında kanlı bıçaklı olmasın farklı renklere gönül veren insanlar.
