• 4481
    ne zaman şu hayattan bir darbe daha yesem, ne zaman bir şeyler elimden kayıp gitse, umutsuzluğa düşsem, o anları düşünerek, koşarak daha fazla sarıldığım galatasaray sevgisi beni tekrar kendime getirir hayata bağlar.

    sıkıldığımda hep yüzümü güldürür, en büyük gururları yaşatır.

    1999 – 2000 sezonu.. 14 yaşındayım. galatasaray 4 sene üst üste şampiyon olarak bir rekora daha imza atmış. sırada uefa kupası var. final maçı, evde cümbür cemaat maça kilitlenmişiz.

    o kalabalıkta kendime bulduğum yer koltuğun yaslanma yerinin üstü.

    derken o büyülü dakikalar başlıyor. penaltıların heyecanı vs. ve şampiyonluk sonrasında şuurumuzu kaybettirecek kadar büyük sevinç. tavanları yumrukluyoruz, kimimiz yerde yuvarlanıyor. ben tepeden koltuğun altına yuvarlanmışım, sevinçten ağlıyoruz. aynı anda kahkaha atıyoruz.

    hiç piyango sevinci görmedim ama bu kadar yoğun bir duygu yaşanacağını sanmıyorum.

    hayatın hiç bir anında böylesine büyük bir sevinç de yaşamadım.

    ama galatasaray yaşattı. 14 yaşındaki bu olayı ömrümün hiçbir anında unutamayacağım şekilde.

    şimdi üzülüyoruz, sinirleniyoruz, belki isyan ediyoruz ama küsmeyiz.

    16 sene önce yaşadığımız o mutluluğun kat be kat fazlasını yaşayacağımıza da eminiz. o zamana kadar da hiçbir yere gitmeyiz.

    galatasaray en büyük mutluluğumuzdur.

    galatasaray bir his takımıdır
App Store'dan indirin Google Play'den alın