358
çocukluk kahramanım. bana futbolu sevdiren adamlardan. hagi ve messi dahil hayatımda hiçbir futbolcuyu onun kadar sevmedim. hatta ve hatta 2002 dünya kupası'nda milli takımımızın brezilya'yla oynadığı iki maçta da ronaldo'nun attığı gollere içten içe sevindim. ilkokuldaki ve lisedeki defterlerimin bütün sayfalarını onun ismiyle doldurdum. beden derslerinde maç yaparken onun gibi çalım atmaya çalıştım, gol attığımda da kollarımı iki yana açıp onun gibi sevindim. dizinden sakatlanıp gözyaşları içinde oyundan çıkarken ben de onunla birlikte gözyaşı döktüm. inter forması giyerken babamı rica minnet samanpazarı'na (ankara) götürüp formasını aldırttım. real madrid'e transfer oldu, ben yine soluğu babamın yanında aldım forma aldırtmak için. ki babasından sürekli bir şeyler isteyen çocuk olmadım hiçbir zaman.
keşke ağır diz sakatlıkları yaşamasaydı, kilo problemi olmasaydı da futbol tarihinin en iyi oyuncusu olarak anabilseydik kendisini. ben için her zaman tek bir ronaldo vardır, o da el fenomeno'dur. gerisi teferruat.
keşke ağır diz sakatlıkları yaşamasaydı, kilo problemi olmasaydı da futbol tarihinin en iyi oyuncusu olarak anabilseydik kendisini. ben için her zaman tek bir ronaldo vardır, o da el fenomeno'dur. gerisi teferruat.
