39
ozamanlar daha 13 yasinda bir ortaokul ögrencisiydim.cok iyi hatirliyorum,galatasarayi ilk takip etmeye basladigim sezondur bu sezon.ligde isler pek iyi gitmesede avrupada ceyrek finale kalmistik.ilk macta deplasmanda 1-0 öne gecmis ama son on dakikada yedigimiz gollerle 2-1 kaybetmistik,yinede turdan emindim bu mac icin cünkü atacagimiz tek gol yetecekti.yine cok iyi hatirliyorum,zamanin gazeteleride bize iyi gaz veriyordu,istanbulda bunlari yeneriz,bremende tur kapisi aralandi,yari final göründü gibi mansetler atiliyordu.mac günü mansetinide hatirliyorum,spor sayfasinda mustafa denizlinin büyük boy resmi vardi,ve kocaman yaziyla manşette aslanlarim kükreyecek yaziyordu.bunu okuyan ben iyice gaza gelmistim artik,bu maci alacaktik.kaybetmemize imkan yoktu.kosecki yine ilk mactaki gibi yazacakti bremen kalesine bir gol.yari finale gidecektik.onlarda bratseth,bode,dieter eilts gibi isimler varsa bizimde rambo yusufumuz,koseckimiz,genc tugayimiz,rotariumuz vardi.mac gündüz oynandigi icin okulda ögretmenime yalandan hastalik numarasi yaparak beni eve göndermesini sagladim.eve gelincede bizimkilere ögretmen hastalandi dersler iptal oldu diyerek yalan söyledim,bizimkiler şüphelenmesine ragmen inandilar bana.mactan aklimda kalan seyler ise istanbula o gün yagan yogun karin sahadaki oyunu asiri sekilde etkilemesi,karla kaplanmis sahada top neredeyse gitmiyordu bile.birde ismini hatirlayamadigim bremenli bir oyuncu ikinci yarida kirmizi kart yemisti ama o lanet olasi kar yari finali cekip almisti elimizden.son dakikalarda rotariunun camura saplanan gol pozisyonu ise hala aklimdan cikmiyor.mac 0-0 bitti,werder bremen turu gecti ve o sene gitti finalde monacoyu 2-0 yenerek kupayi aldi.kimbilir,turu gecebilseydik belkide o sene kupayi biz 2000 yilindan tam sekiz sene önceden türkiyeye getirecektik.ama olmadi iste,turu gececegimize kendimi okadar cok inandirmistim ki mactan sonra hickira hickira aglarken bi tarafta beni teselli etmeye calisan annem,diger tarafta ise babamin noluyo yahu?bir mac icin aglanirmi oglum diye serzeniste bulunmasi hala aklimda.galatasaray taraftari olarak yasadigim ilk büyük travmadir bu mac ve o gün bu gündür werder bremenden nefret ederim.buna benzer travmayi yasadigim diger maclar ise 1998 yilindaki athletic bilbao ve 2009 yilindaki hamburg maclaridir.bu maclari aklima getirdikce hala üzülüyorum.