4140
kendimi bildim bileli galatasaraylıyım. her gün deli gibi düşünüyorum, takip ediyorum bu takımı. bu süre zarfında da hiçbir yönetimin her anlamda iyi yönettiğini, hiçbir hocanın kusursuz idare ettiğini, hiç eksiksiz bir takıma sahip olduğunu görmedim. tüm bunların en aza indirgendiği belki de tek zamanda avrupa şampiyonu olduk zaten amk. hiç düzelmeyen ekonomisi, eksik olmayan yeteneksiz, yetersiz oyuncuları; ne yapsam da kendime zorluk çıkarsam diyen hocaları. yüzler gelip geçiyor ama hep aynı işte, hep. dertsiz tasasız olamıyoruz bir türlü, sanki kulübün genlerinde var. tüm bunlara rağmen ilgimi alakamı kaybedemiyorum. en dibe vurduğumuz zamanda bile bir sonraki maçta acaba ne olacak diye bekliyorum. çünkü salağım işte abi taraftarlık böyle bir şey. ben yine aylardır bu takım sağ beke kimi alacak diye düşünüyorum. forvete eli ayağı düzgün biri gelir diye bekliyorum. bu kadro yeterli mi diye kafa patlatıyorum. adım gibi biliyorum ki sonunda yine bir sürü eksiğimiz olacak. e iyi de ne yapalım abi? başka galatasaray mı var? yine sezon başladı yine heyecanlanıyorum. fener gol yiyor evde takla atıyorum iyi oldu orospu çocuklarına diye. sonra bizim maç gelsin diye beklemeye başlıyorum. iki, üç tane dallama oyuncusu var diye güzel oyuncularını yok mu sayıcaz bu takımın?
ben hiçbir zaman "şu gelsin bize 5 atsın da şunlar gitsin" veya "şampiyonlar ligi'nde en güçlüler gelsin de ebemizi bellesin" kafasında biri olmadım. çünkü biliyorum ki o sevmediğin adamlar gidecek ve sonunda onun başka bir türlüsü gelecek. o da gidip başka türlü eleştireceğimiz adamları getirecek, o da başka kazma oyunculara takıp oynatacak. biz sonunda boşu boşuna üzüldüğümüzle kalacağız. hep böyle oldu çünkü, hep ama. arada sadece dibin de dibini gördüğü zamanlarda böyle radikal değişimler, doğru insanlarla denk geldiğinde pozitif etkiler yarattı. ama şuanda o pozisyonda olduğumuzu düşünenler kişisel takıntılarının kurbanı durumunda ve farkında değiller. "bayern gelsin de şunları siksin" diye bekleyen "büyük" galatasaray taraftarına tekrar hatırlatmak istiyorum; başka galatasaray yok. sonunda olan yine bize olacak.
bir gün bizi öldüreceksin, ama bizi yaşatan da sensin galatasaray.
ben hiçbir zaman "şu gelsin bize 5 atsın da şunlar gitsin" veya "şampiyonlar ligi'nde en güçlüler gelsin de ebemizi bellesin" kafasında biri olmadım. çünkü biliyorum ki o sevmediğin adamlar gidecek ve sonunda onun başka bir türlüsü gelecek. o da gidip başka türlü eleştireceğimiz adamları getirecek, o da başka kazma oyunculara takıp oynatacak. biz sonunda boşu boşuna üzüldüğümüzle kalacağız. hep böyle oldu çünkü, hep ama. arada sadece dibin de dibini gördüğü zamanlarda böyle radikal değişimler, doğru insanlarla denk geldiğinde pozitif etkiler yarattı. ama şuanda o pozisyonda olduğumuzu düşünenler kişisel takıntılarının kurbanı durumunda ve farkında değiller. "bayern gelsin de şunları siksin" diye bekleyen "büyük" galatasaray taraftarına tekrar hatırlatmak istiyorum; başka galatasaray yok. sonunda olan yine bize olacak.
bir gün bizi öldüreceksin, ama bizi yaşatan da sensin galatasaray.
