882
garden state
http://www.imdb.com/title/tt0333766/
hayatımda izlediğim en iyi yabancı duygusal psikolojik romantik komedi. takip edenler az çok bu konuda tanıyor zaten kolay kolay hatta neredeyse hiç en iyisi lafını kullanmam.
çok masum çok saf hem etkileyici hem üzücü hem güldüren hem de düşündüren, bu sırada müzikleriyle iyice kendine bağlayan bir film. diyalogları da efsane kere efsanedir. içinde sağlam sürprizler de barındırır. müziklerinden bir örnek: https://www.youtube.com/watch?v=8rq1cN3j5bQ
scrubs izleyenler veya zach braff'i tanıyanlar, takip edenler bilir; kendine has hayal, düşünce ve duygu dünyaları vardır. bu dünyalar çok hoş ve yaratıcıdır. ayrıca çok da komiktir. bence çok da doğrudur. bu film de tam olarak bunları yansıtıyor. zach braff yazıp yönetip başrolde oynadı.
konu olarak da; yaşadığı travmalar sonucu yaşama sevincini yitiren, kullandığı ilaçların da etkisiyle iyice hissizleşen, hemen hiçbir şeyden zevk alamayan depresyondaki bir adamın tanıştığı kızın da etkisiyle hayata tekrar tutunma ve mutlu olma çabası diyebilirim.
her anlamda mükemmel bir filmdir. hem duygusal hem düşünsel hem teknik hem oyunculuklar hem yönetmenlik vs vs uzar gider.
şu anda romantik komedilerin çok büyük çoğunluğunu oluşturan ergen ruhlu ve bence iğrenç düşünce yapılarına sahip filmlerden çok farklıdır. bu özelliğiyle de çok özel bir film olmuştur.
fragmanı: https://www.youtube.com/watch?v=u82n0e1mgmQ (müzikleri de efsane demiştim :) )
diyalogları da efsane ötesidir. birkaç örnek koyayım:
"andrew largeman: you know that point in your life when you realize the house you grew up in isn't really your home anymore? all of a sudden even though you have some place where you put your shit, that idea of home is gone.
sam: i still feel at home in my house.
andrew largeman: you'll see one day when you move out it just sort of happens one day and it's gone. you feel like you can never get it back. it's like you feel homesick for a place that doesn't even exist. maybe it's like this rite of passage, you know. you won't ever have this feeling again until you create a new idea of home for yourself, you know, for your kids, for the family you start, it's like a cycle or something. i don't know, but i miss the idea of it, you know. maybe that's all family really is. a group of people that miss the same imaginary place.
sam: [cuddles up to andrew] maybe."
"andrew largeman: fuck, this hurts so much.
sam: i know it hurts. that's life. if nothing else, it's life. it's real, and sometimes it fuckin' hurts, but it's sort of all we have."
"sam: if you can't laugh at yourself, life is going to seem a whole lot longer than you'd like."
mutlaka ve mutlaka tavsiye ederim. bir bölümü 20 dakika olan scrubs dizisini de tekrar tavsiye ederim. onun hakkında da detaylı bir yazım olacak ilerde. iyi seyirler, yorumlarınızı beklerim.
http://www.imdb.com/title/tt0333766/
hayatımda izlediğim en iyi yabancı duygusal psikolojik romantik komedi. takip edenler az çok bu konuda tanıyor zaten kolay kolay hatta neredeyse hiç en iyisi lafını kullanmam.
çok masum çok saf hem etkileyici hem üzücü hem güldüren hem de düşündüren, bu sırada müzikleriyle iyice kendine bağlayan bir film. diyalogları da efsane kere efsanedir. içinde sağlam sürprizler de barındırır. müziklerinden bir örnek: https://www.youtube.com/watch?v=8rq1cN3j5bQ
scrubs izleyenler veya zach braff'i tanıyanlar, takip edenler bilir; kendine has hayal, düşünce ve duygu dünyaları vardır. bu dünyalar çok hoş ve yaratıcıdır. ayrıca çok da komiktir. bence çok da doğrudur. bu film de tam olarak bunları yansıtıyor. zach braff yazıp yönetip başrolde oynadı.
konu olarak da; yaşadığı travmalar sonucu yaşama sevincini yitiren, kullandığı ilaçların da etkisiyle iyice hissizleşen, hemen hiçbir şeyden zevk alamayan depresyondaki bir adamın tanıştığı kızın da etkisiyle hayata tekrar tutunma ve mutlu olma çabası diyebilirim.
her anlamda mükemmel bir filmdir. hem duygusal hem düşünsel hem teknik hem oyunculuklar hem yönetmenlik vs vs uzar gider.
şu anda romantik komedilerin çok büyük çoğunluğunu oluşturan ergen ruhlu ve bence iğrenç düşünce yapılarına sahip filmlerden çok farklıdır. bu özelliğiyle de çok özel bir film olmuştur.
fragmanı: https://www.youtube.com/watch?v=u82n0e1mgmQ (müzikleri de efsane demiştim :) )
diyalogları da efsane ötesidir. birkaç örnek koyayım:
"andrew largeman: you know that point in your life when you realize the house you grew up in isn't really your home anymore? all of a sudden even though you have some place where you put your shit, that idea of home is gone.
sam: i still feel at home in my house.
andrew largeman: you'll see one day when you move out it just sort of happens one day and it's gone. you feel like you can never get it back. it's like you feel homesick for a place that doesn't even exist. maybe it's like this rite of passage, you know. you won't ever have this feeling again until you create a new idea of home for yourself, you know, for your kids, for the family you start, it's like a cycle or something. i don't know, but i miss the idea of it, you know. maybe that's all family really is. a group of people that miss the same imaginary place.
sam: [cuddles up to andrew] maybe."
"andrew largeman: fuck, this hurts so much.
sam: i know it hurts. that's life. if nothing else, it's life. it's real, and sometimes it fuckin' hurts, but it's sort of all we have."
"sam: if you can't laugh at yourself, life is going to seem a whole lot longer than you'd like."
mutlaka ve mutlaka tavsiye ederim. bir bölümü 20 dakika olan scrubs dizisini de tekrar tavsiye ederim. onun hakkında da detaylı bir yazım olacak ilerde. iyi seyirler, yorumlarınızı beklerim.
