selçuk inan

hiç bir şeyin ortasını bulamadığımızın göstergesi bir futbolcudur.iyi oynadığında xavi ile kıyaslıyorlar kötü oynadığında yeniçeri.birisini yuhalamak ayrı ondan yararlanmaya çalışmak ayrı.ne oldu yuhaladın da mı kendine geldi selçuk?
şöyle örnek vereyim.siz hepiniz ilköğretim lise veya üniversitede okudunuz.hocanın verdiği her hangi bir ödevi yerine getiremediniz.sınıftakiler de getirememiş ama seninki ayrı bir getirememek.çünkü önceden onlara cevheri gösterdin hoca çarpım tablosunu sorduğunda tak diye cevap veriyordun şimdi ise bir dakika düşünüyorsun.hocada bir hayal kırıklığı oldu.bütün sınıfın ortasında sana bağırdı rencide etti ama bütün sınıfa hiç ses çıkarmadı,sadece sana bağırıyor.anlayamıyorsun.he bir tane daha senin yakın arkadaşın var arada da o nasibini almış hocadan.sınıftaki diğerleri düşünüyor ki o zaman nasıl olsa bunlara bağıracak gene biz yapmasak da olur ödevi.niye yapsın ki zaten bağırtıyı bir buçuk kişi yiyor.
şimdi bunlardan sonra sen konsantreni toplayıp kendine gelebilir misin? yoksa sınıftan attıracak hareketler mi yaparsın,ki hoca bana bağırmasın.ben kendimi biliyorum hiç bir zaman o tip durumlarda ayağa kalkamadım.ama ne zaman benimle bir hoca ilgilendi işte o zaman ayağa kalktım eski performansıma yaklaştım.hiç bir zaman atlatamadım eski hocayla olanları ama atlattım.bu örnekle kafanızda daha iyi oturduğunu düşünüyorum.
arkadaşlar çok basit.bir futbolcu kötü oynuyor diye sadece onu yuhalayamazsın.heleki takım olmaktan bahsediyorsan sakın sakın.selçuk'un söylemi ise tamamen basını geçiştirmek kendini rahatlatmak için.ama burada asıp kesmeye gerek yok.adam gibi eleştiri yapın yeter herkes hıncal olmuş.biraz daha terazimiz denk olsun yeter ki başka bir şey istemiyorum.