3887
kendimi bildim bileli sürekli zorluklara karşı gelen kulüptür, işi hiç bir zaman kolay olmamıştır. yeri gelir rakipleriyle mücadele eder, yeri gelir haksız rekabetle mücadele eder, yeri gelir federasyonlarla, yeri gelir gücü olan bireylerle, yeri gelir siyasi güce sahip kişilere karşı mücadele eder, yeri gelir kendi içindeki karaktersizlerle mücadele eder ve tüm bunlar olurken ülkenin en başarılı futbol kulübü olmayı başarır, en başarılı spor kulübü içinse karanlıklardan gücünü alan fenerbahçe ile mücadele verir. brezilya dizisi gibidir galatasaray, çok çektirir onu sevenlere yeri geldiğinde, başarı kazandığında ülke sallanır, kutlamalar ülkenin her alanına etki eder, spor medyasına malzeme verir, çarkları döndürür. ve tüm bunları tarihinden beri süregelen maddi sıkıntılarla birlikte yapar. mehmet ağar ve kısmen haluk ulusoy'dan sonra lobi gücü tamamen kalkmıştır ki buna tek istisna 2012-2013 şampiyonluğunda fatih terim'in kendi gücünü kullanmasıdır. tehlikeli kulis oyunlarını gören fatih terim sezonun 1/3'lik kısmında tribünde oturmayı kabul ederek aziz yıldırım ve medyanın pis oyunlarına saha içinde kendi bildiği şekilde cevap verip galatasaray'ı şampiyon yapmıştır ki eylül 2013'ten beri fatih terim'i sevmiyorum ancak bence gerçek bu. temiz bir şekilde sporun yapıldığı bir ülke olsaydı türkiye, galatasaray'a rakip zaten çıkamazdı, medyanın ve güçlü insanların iteklemeleriyle fenerbahçe galatasaray ile çekişmektedir, kulis oyunlarını ortadan kalkması durumunda fenerbahçe balonunun patlaması uzun sürmeyecektir. sonuç olarak iyiki galatasaray'lıyız, iyi ki bu takımı destekliyoruz ancak ben taraftar olarak bize karşı sürekli bir ittifakın olma durumunda çok sıkılmış durumdayım. fenerbahçe takım otobüsüne saldırı sonrası fenerbahçe yönetiminin bu durumdan faydalanma şekli beni bu yazıyı yazmaya itmiştir, artık burama kadar da gelmiştir, eminim bir çok galatasaray taraftarı da aynı siniri hissetmektedir.
