65
--- alıntı ---
''hiç unutmam, savaş sahasında döğüş bitmişti. yaralı ve ölülerin arasında dolaşıyorduk. az evvel aynı topraklar üzerinde fransızlarla türkler süngü süngüye gelip, her iki taraf da ağır zayiat vermişti. bu sırada gördüğüm bir sahneyi ömrüm boyunca unutamayacağım.
yerde bir fransız askeri yatıyordu, onun yanı başında da bir türk askeri vardı. dikkat ettik, türk askeri kendi gömleğini yırtmış, fransız askerinin yaralarını sarıyor, kanlarını temizliyordu!. tercüman vasıtasıyla aramızda su konuşma geçti ;
- niçin, öldürmek istediğin düşmanına yardım ediyorsun ? mecalsiz bir halde bulunan türk askeri cevap verdi ;
- bu yaralanınca cebinden yaşlı bir kadın resmi çıkardı. bir şeyler söyledi. dilinden anlamıyorum ama, her halde annesi olacak. demek ki, onun bekleyeni vardı. benim ise kimsem yok. ölsem ne çıkar ? onun için istedim ki, o kurtulup anasının yanına gitsin !..
bu asil duygu üzerine hüngür hüngür ağlamaya başladığımda, emir subayım türk askerinin ceketinin yakasını açtı. o anda gördüğüm manzaranın yanaklarımdan sızan yaşlarımı dondurduğunu hissettim. türk askerinin göğsünde, bizimkinden çok ağır bir süngü yarası vardı ve bu yaraya bir avuç ot tıkamış, kanamasına mani olmak istemişti.
az sonra ikisi birden öldüler...''
fransiz general guro
--- alıntı ---
''hiç unutmam, savaş sahasında döğüş bitmişti. yaralı ve ölülerin arasında dolaşıyorduk. az evvel aynı topraklar üzerinde fransızlarla türkler süngü süngüye gelip, her iki taraf da ağır zayiat vermişti. bu sırada gördüğüm bir sahneyi ömrüm boyunca unutamayacağım.
yerde bir fransız askeri yatıyordu, onun yanı başında da bir türk askeri vardı. dikkat ettik, türk askeri kendi gömleğini yırtmış, fransız askerinin yaralarını sarıyor, kanlarını temizliyordu!. tercüman vasıtasıyla aramızda su konuşma geçti ;
- niçin, öldürmek istediğin düşmanına yardım ediyorsun ? mecalsiz bir halde bulunan türk askeri cevap verdi ;
- bu yaralanınca cebinden yaşlı bir kadın resmi çıkardı. bir şeyler söyledi. dilinden anlamıyorum ama, her halde annesi olacak. demek ki, onun bekleyeni vardı. benim ise kimsem yok. ölsem ne çıkar ? onun için istedim ki, o kurtulup anasının yanına gitsin !..
bu asil duygu üzerine hüngür hüngür ağlamaya başladığımda, emir subayım türk askerinin ceketinin yakasını açtı. o anda gördüğüm manzaranın yanaklarımdan sızan yaşlarımı dondurduğunu hissettim. türk askerinin göğsünde, bizimkinden çok ağır bir süngü yarası vardı ve bu yaraya bir avuç ot tıkamış, kanamasına mani olmak istemişti.
az sonra ikisi birden öldüler...''
fransiz general guro
--- alıntı ---
