3044
o ergensi tavırlarına gençliğinden sonra da devam etmiş futbolcu. başka ülkede olsa ya adam ederler yada futbolu bıraktırırlardı. fenerbahçe'de oynaması onu bu ihtimallerden korudu ve aziz onun bu yapısına müdahale ettirmedi. kısaca emre hem agresif hem çirkef bir oyuncu. mesela h.şaş sadece agresifti. a.riera sadece çirkefti. futbolda agresif ve çirkef aynı anda olamazsın diye bir kural yok ama kendi durumuna hakim olmak durumundasın. kendi imajına ve takımına zarar verdiğin an bu durumu akıllıca kullanamıyorsun demektir ve tedaviye artık muhtaçsındır.
gerrard'ın gençliğini hatırlıyorum, o da böyleydi. galatasaray'la oynanan bir hazırlık maçında sinirden kırmızı kart görecek kadar sorunluydu. kaptanlıkla birlikte adam değişiverdi. rooney'i hatırlarsanız; kendine hakim olamayıp attığı tekmelerle senede 5-8 kırmızı kart görüyordu. onu da hallettiler, mum gibi şimdi. ama bize gelince adamı düzeltmek hatta olmadı siktir çekmek yerine korumak için bahaneler uyduruyoruz. yok saha dışında şöyleymiş, bilmemneymiş ne. ortada bir suçlu varsa kim olursa olsun bu; ister hırsız, ister paralelci, ister darbeci, ister şikeci çok azımız meseleye objektif koşullarla yaklaşıyoruz ve sonuçta suçluyu koruyoruz. suçlu olanlar aynı zamanda mağdur da olabiliyor. çünkü adamın sistemin adalet açığını bulup mağduru oynaması çok kolay. bu ahlak meselesi bence. türkiye'de de bu yok. yoksa emre b. ülkeden çıkan son yıllardaki en yetenekli futbolcu. ama nasıl hatırlanacak, bi de onu taraftarlara sorun. kendisi kadar suçlu olan ona müsamaha gösterenlerdir.
gerrard'ın gençliğini hatırlıyorum, o da böyleydi. galatasaray'la oynanan bir hazırlık maçında sinirden kırmızı kart görecek kadar sorunluydu. kaptanlıkla birlikte adam değişiverdi. rooney'i hatırlarsanız; kendine hakim olamayıp attığı tekmelerle senede 5-8 kırmızı kart görüyordu. onu da hallettiler, mum gibi şimdi. ama bize gelince adamı düzeltmek hatta olmadı siktir çekmek yerine korumak için bahaneler uyduruyoruz. yok saha dışında şöyleymiş, bilmemneymiş ne. ortada bir suçlu varsa kim olursa olsun bu; ister hırsız, ister paralelci, ister darbeci, ister şikeci çok azımız meseleye objektif koşullarla yaklaşıyoruz ve sonuçta suçluyu koruyoruz. suçlu olanlar aynı zamanda mağdur da olabiliyor. çünkü adamın sistemin adalet açığını bulup mağduru oynaması çok kolay. bu ahlak meselesi bence. türkiye'de de bu yok. yoksa emre b. ülkeden çıkan son yıllardaki en yetenekli futbolcu. ama nasıl hatırlanacak, bi de onu taraftarlara sorun. kendisi kadar suçlu olan ona müsamaha gösterenlerdir.
