99
galatasaray olmasaydı, yüzde 99 ihtimalle içerisinde bulunurdum bu türün. gerçi bazen galatasaray'ın maçlarını izlemek bile zulüm geliyor, yarısında bırakıyorum. dünyadaki diğer bütün spor dalları ve eğlence organizasyonları gibi futbolun da kendini sevdireni de vardır, kendinden tiksindireni de. şimdi bangladeş'de oynanan da futbol, sıradan iki takımın maçını izlemeye çalışın bakalım izleyebilecek misiniz? binlerce halı saha var, her saati dolu, haftasonları gezmeye gitmek yerine gidip buralarda maç izleyen var mı aramızda? yok. neden, çünkü bir yerden sonra her şey sıkıcıdır. insanın canını sıkan şeyler de pek sevilmez.
genelde futbolu sevmeyen insanlara baktığımız zaman büyük çoğunluğu işi gücü olan, hayatla mücadeleden dolayı bir dönem futbol olayından kopmuş ve bir daha bağlantı sağlayamamış, sağlamak istememiş, gereksiz bulmuş, daha başka ilgi alanları, hobiler, zevkler edinmiş kişilerdir. bir kısmı da odun gibi, bomboş bir hayat yaşayan asosyal tiplerdir, var böyleleri de.
bence futbol sevmeyen erkekte sıkıntı yok; sadece futbol seven, futbolla ilgilenen, futboldan başka hiçbir konuda konuşacak kelimesi olmayan, kültürsüz, kendini geliştirmemiş erkeklerden bi cacık olmaz.
genelde futbolu sevmeyen insanlara baktığımız zaman büyük çoğunluğu işi gücü olan, hayatla mücadeleden dolayı bir dönem futbol olayından kopmuş ve bir daha bağlantı sağlayamamış, sağlamak istememiş, gereksiz bulmuş, daha başka ilgi alanları, hobiler, zevkler edinmiş kişilerdir. bir kısmı da odun gibi, bomboş bir hayat yaşayan asosyal tiplerdir, var böyleleri de.
bence futbol sevmeyen erkekte sıkıntı yok; sadece futbol seven, futbolla ilgilenen, futboldan başka hiçbir konuda konuşacak kelimesi olmayan, kültürsüz, kendini geliştirmemiş erkeklerden bi cacık olmaz.
