273
unutulamayan gözlerimin dolduğu galatasaray'dan daha çok sevdiğim tek şeyi kaybetmenin acısıyla izleyemediğim maç. fenerbahçeli annem oğlu için 'kaybedince o üzülüyor,üzülmesin galatasaray kazansın' diyen annemin galatasaray'ı başka bir dünyadan izlemeye karar verdiği günden sadece 2 gün sonra. bir önceki hafta kuzenimle antalya maçına güle oynaya uğurlamıştı hatta maç çıkışı yemek bile hazırlamıştı gece geç saatte bize 'çok bağırmışsınızdır, acıkmışsınızdır, iki tane attınız aferim size'. diye diye. siz ne derseniz deyin ben o 2 gün kalbimin attığını bile hatırlamıyorum ki drogba'nın gol haberi cep telefonumu titretene kadar. titreyen cep telefonu değil kalbimdi. onsuz ilk gol çok dokundu bana ki hala o goldeki spikerin drogba tonu bile hala duygulandırır beni..
