272
maçta kale arkası tribünündeki yerimi almıştım. kale arkasından drogbanın kafa vuruşunu izlemek bir yanardağ patlamasını çıplak gözle izlemek gibiydi. gerçi daha girdiği ilk 2-3 dakikada tuttugu ve korudugu toplarla hissettirmişti kendini taraftara.
ve tabi ki köşe gönderine koşup o meşhur gol sevincini çıplak gözle gördüğüm ilk maçtı aynı zamanda
ve tabi ki köşe gönderine koşup o meşhur gol sevincini çıplak gözle gördüğüm ilk maçtı aynı zamanda
