9550
ortalama bir türk insanından daha neşeli, pratik anlamda daha zeki, daha karakterli ve maalesef aşırı derecede saf olan çocuk. her gördüğünde samimiyetle sarılıp selam verdiği adamların kız arkadaşıyla evde yan yana otururken çekilmiş fotoğraflarını "işte o fotoğraflar" diye tam sayfa manşet yaptıran, her genç istanbul takımı topçusunun etrafını saran ve tek niteliği futbolcu yakını olmak olan tiplemelerin o sinema kapatma olayını olmaması gereken bir zamanda ve şekilde elaleme duyuranlar olduğunu falan kestiremeyecek kadar saf...
ne kendisi adanaspor maçında hagi'nin frikik attığı kalenin arkasında yumruğunu göğe sıkan çocuktur, ne de gerçek hayat "galatasaray ile bir antremana çıkayım, ondan sonra ne deprem olacaksa olsun" dediği kadar temizdir. bütün bunları tek başına öğrenmek zorunda kalmıştır. hem de her zaman örfüyle, adetiyle, ananesiyle * övünen galatasaray'ın parlamaya başlayan bir yıldızı iken. halbuki galatasaray'da gelenek dediğimiz şey devrecilikten, liseli kafatasçılığından, eski başkanların elini öpmekten ibaret; bakmayın siz caka satmalarımıza falan...
başında sahip çıkacak, destek olacak, akıl hocalığı yapacak bir büyüğü olmayınca biraz da saflığın bedeli kucaktan kucağa düşmüş; zaten akbaba gibi başında bekleyen aziz yıldırım ve tayfasının elinde kaba göre şekillenmeye başlamıştır. 2009 yılında kaybedilen hamburg maçı sonrası "final kadıköy'de olacak diye birilerinin ödü koptu" tarzı laflar edip bir ay sonra derbide semih'i yumruklayarak karakterini iyice belli etmesinden sonra karşı taraf için yeteneğinden daha büyük tehlikeler olduğu artık saklanamaz hale gelmişti. hemen akabinde gelen biri iyi başlayıp kupasız biten, diğeri rezil iki sezon da karşı tarafın şansı olmuş; evdeki hesaplar çarşıya uyup atılan yemler birer birer yutulunca şimdiki durum ortaya çıkmıştır.
özellikle 2009 yazında çıkan uydurma transfer efsaneleri, arda'nın ağzından yazılan sallama cevapların yoğunluğu hala hatıralardadır. sıfırdan yaratılan efsaneler, ağzından çıkmasına imkan olmayan ama manşetten verilen facebook duvarı ayarında mesajlarla falan göğe çıkarılmış; sonra da sonuçlar kötü geldikçe sinirlenen taraftarın(!) önüne atılmıştır. her takıma ve futbolcuya yapılan art niyetli eleştiriler bir kenara asıl darbeyi vuran off the record olan ve kalması gereken birçok hadisenin taraftarın tam kelle avına çıktığı zamanlarda itinayla servis edilmesi olmuştur. taraftar daha o uydurulan efsanelerin sarhoşluğundan ayılmaya çalışırken ardı ardına gelen bu tarz haberler ve takımın sıçıp sıvamasını üst üste koyup iyice sırt çevirmiştir.
bir insandan olumsuz bir cümle duysa kıyameti koparacak insanlar olarak üzerine bu kadar gidilirken destek yerine tepki veren taraftara kırılmamasını beklemenin abesliği bir kenara; kendisinden yeni bir metin oktay olmayı beklemek fazlasıyla haksızlık idi. tabi iki güzel maç üstü bir giydirmeli açıklamaya adamı kral yapan taraftardan bu olgunluğu beklemek de haksızlıktı ama...
bütün bu laf salatasının ardından özetlemek gerekirse piyasaya çıkmasının üzerinden 8-9 yıl sonra- en azından saha dışında- tam da aziz yıldırım'ın istediği konumda olan, galatasaray efsanesi olması muhtemel iken acun'un kankası olabilen adam. o güzel ve umut dolu günler malesef geride kaldı. kendi yaşayan efsanesini keyfi şekilde takımdan aforoz eden adam, bize eli yüzü düzgün bir efsaneyi bile çok gördü. nabza göre şerbet vererek, ince ince dokuyarak kendisinden bambaşka bir adam yaratıldı...
en küçüğünden en büyüğüne; emeği geçen herkesin allah bin defa belasını versin...
ne kendisi adanaspor maçında hagi'nin frikik attığı kalenin arkasında yumruğunu göğe sıkan çocuktur, ne de gerçek hayat "galatasaray ile bir antremana çıkayım, ondan sonra ne deprem olacaksa olsun" dediği kadar temizdir. bütün bunları tek başına öğrenmek zorunda kalmıştır. hem de her zaman örfüyle, adetiyle, ananesiyle * övünen galatasaray'ın parlamaya başlayan bir yıldızı iken. halbuki galatasaray'da gelenek dediğimiz şey devrecilikten, liseli kafatasçılığından, eski başkanların elini öpmekten ibaret; bakmayın siz caka satmalarımıza falan...
başında sahip çıkacak, destek olacak, akıl hocalığı yapacak bir büyüğü olmayınca biraz da saflığın bedeli kucaktan kucağa düşmüş; zaten akbaba gibi başında bekleyen aziz yıldırım ve tayfasının elinde kaba göre şekillenmeye başlamıştır. 2009 yılında kaybedilen hamburg maçı sonrası "final kadıköy'de olacak diye birilerinin ödü koptu" tarzı laflar edip bir ay sonra derbide semih'i yumruklayarak karakterini iyice belli etmesinden sonra karşı taraf için yeteneğinden daha büyük tehlikeler olduğu artık saklanamaz hale gelmişti. hemen akabinde gelen biri iyi başlayıp kupasız biten, diğeri rezil iki sezon da karşı tarafın şansı olmuş; evdeki hesaplar çarşıya uyup atılan yemler birer birer yutulunca şimdiki durum ortaya çıkmıştır.
özellikle 2009 yazında çıkan uydurma transfer efsaneleri, arda'nın ağzından yazılan sallama cevapların yoğunluğu hala hatıralardadır. sıfırdan yaratılan efsaneler, ağzından çıkmasına imkan olmayan ama manşetten verilen facebook duvarı ayarında mesajlarla falan göğe çıkarılmış; sonra da sonuçlar kötü geldikçe sinirlenen taraftarın(!) önüne atılmıştır. her takıma ve futbolcuya yapılan art niyetli eleştiriler bir kenara asıl darbeyi vuran off the record olan ve kalması gereken birçok hadisenin taraftarın tam kelle avına çıktığı zamanlarda itinayla servis edilmesi olmuştur. taraftar daha o uydurulan efsanelerin sarhoşluğundan ayılmaya çalışırken ardı ardına gelen bu tarz haberler ve takımın sıçıp sıvamasını üst üste koyup iyice sırt çevirmiştir.
bir insandan olumsuz bir cümle duysa kıyameti koparacak insanlar olarak üzerine bu kadar gidilirken destek yerine tepki veren taraftara kırılmamasını beklemenin abesliği bir kenara; kendisinden yeni bir metin oktay olmayı beklemek fazlasıyla haksızlık idi. tabi iki güzel maç üstü bir giydirmeli açıklamaya adamı kral yapan taraftardan bu olgunluğu beklemek de haksızlıktı ama...
bütün bu laf salatasının ardından özetlemek gerekirse piyasaya çıkmasının üzerinden 8-9 yıl sonra- en azından saha dışında- tam da aziz yıldırım'ın istediği konumda olan, galatasaray efsanesi olması muhtemel iken acun'un kankası olabilen adam. o güzel ve umut dolu günler malesef geride kaldı. kendi yaşayan efsanesini keyfi şekilde takımdan aforoz eden adam, bize eli yüzü düzgün bir efsaneyi bile çok gördü. nabza göre şerbet vererek, ince ince dokuyarak kendisinden bambaşka bir adam yaratıldı...
en küçüğünden en büyüğüne; emeği geçen herkesin allah bin defa belasını versin...
