9448
kendisinin hayatı üzerinden, cihangir'in ortasında meşale yakılması ya da internet platformlarında galatasaraylıların kavgalar etmesi, kesinlikle araştırılmaya değer bir tez konusudur.
gelişmemiş ülkeler, 5 yılda 1 kendi ülkelerinden dünya'ya açılabilmiş isimler çıkarttıklarında, o isimlere halk kahramanı gibi davranırlar.
futbolcusu da, yazarı da, çizeri de böyle...
hayatında hiç orhan pamuk okumamış insanlar, nobel ödülü ardından orhan pamuk methiyeleri düzdüler.
niyet ettim eyledim pamuk okumaya, ki kitap okuyan biriyimdir sosyal hayatta, ben beceremedim anlamayı yazdıklarını.
gereksiz ağdalı cümleler, takıların sevimsizliği vb. derken, o ödülün siyasi olduğunu zaten çoktan anlamıştım.
"şu kadar adam kestik, bu kadar bilmem ne öldürdük" falan filan dediği için aldırdılar ödülü kendisine,
sonra da hayranı oldu cahiller ordusu kendisinin.
yani, romanını okumadıkları insanı sevdiler.
buradaki futbolunu beğenmeyip, avrupa'da coşan arda'yı şimdi beğendikleri gibi...
sırf benimle aynı ülkeden diye, ben bu adamla gurur duymak zorunda değilim.
öyle yapay milliyetçi gazlarla şakşakçılık yapacak kitleden de görmüyorum kendimi.
arda konusu da böyle maalesef.
bizde oynarken, stadyumda yuhalayan tipler, bugün çıkıp şakşakçılık derdindeler.
zamanında "sadece çizgide oynar" denirdi, şimdi utanmasalar ibrahimoviç'le falan kıyaslayacaklar...
eyvallah finaller oynasın,
eyvallah başarıları sürsün,
ama bize mal edip durmayın artık bu adamı.
gider maçını izlersin adam gibi.
ben barcelona'da bir maçını izlemek için heyecandan uyumamıştım örneğin, ama hepsi buydu, fazlası değil.
alt yapıdan çıktı diye, ispanya şampiyonluğunu sahiplenmek saçmalığı nedir?
neymiş, şampiyonlar ligi'ni kazanırsa, galatasaray bayrağı açmasıtakdir edilirmiş, bizi sevindirirmiş.
ulan bu kadar da düşmüş olamayız biz.
senin tesislerinde top oynamayı öğrendi diye, şampiyonlar ligi kupasına ortak mı olmaya niyetlisin?
bu eziklik değil midir?
senin kulübün galatasaray değil mi? o mu oynuyor finali?
zaten bu durum, bizlerin ne futbol ne de olayları kavrama adına gelişmemiş olduğumuzu gösterir.
bu mantıkla, taffarel'in ve hagi'nin, uefa finali sonrası yetiştikleri kulüplerin bayrağını açmaları lazımdı,
ancak bugün, galatasaray efsanesi olarak anılmaktalar.
bırakın, arda da nereye çok hizmet ederse oranın efsanesi olsun.
bizim efsanemiz falan değildir arda,
eğer öyleyse ayıptır metin'e yazdıklarınız,
hagi'ye olan duygularınız...
ben mi kaçırdım, arda'lı galatasaray avrupa'da final mi oynadı, yoksa yıllarca lige ambargo mu koydu şampiyonluklarda?
burada efsane bir hareketi varsa, belki sinema kapatma konusundadır,
ya da işini yapan kameramana "senin o kameranı kırarım" şeklindeki efsane sözüdür.
ki o sırada, aslında kendisi işini yapmıyordur...
yapabiliyor mu bunları madrid'te?
yiyorsa bir ispanyol muhabire bunları söylesin...
efsane olmak, o kadar ayağa düşürülmemeli...
atletico'da alınan kupaların, galatasaray efsaneliği ile olan ilişkisini matıklıca anlatırsanız,
gözümde nobel'e adaysınız kardeşim.
edit: yazım denetim timi'ne sevgilerle, hatalar giderildi.
gelişmemiş ülkeler, 5 yılda 1 kendi ülkelerinden dünya'ya açılabilmiş isimler çıkarttıklarında, o isimlere halk kahramanı gibi davranırlar.
futbolcusu da, yazarı da, çizeri de böyle...
hayatında hiç orhan pamuk okumamış insanlar, nobel ödülü ardından orhan pamuk methiyeleri düzdüler.
niyet ettim eyledim pamuk okumaya, ki kitap okuyan biriyimdir sosyal hayatta, ben beceremedim anlamayı yazdıklarını.
gereksiz ağdalı cümleler, takıların sevimsizliği vb. derken, o ödülün siyasi olduğunu zaten çoktan anlamıştım.
"şu kadar adam kestik, bu kadar bilmem ne öldürdük" falan filan dediği için aldırdılar ödülü kendisine,
sonra da hayranı oldu cahiller ordusu kendisinin.
yani, romanını okumadıkları insanı sevdiler.
buradaki futbolunu beğenmeyip, avrupa'da coşan arda'yı şimdi beğendikleri gibi...
sırf benimle aynı ülkeden diye, ben bu adamla gurur duymak zorunda değilim.
öyle yapay milliyetçi gazlarla şakşakçılık yapacak kitleden de görmüyorum kendimi.
arda konusu da böyle maalesef.
bizde oynarken, stadyumda yuhalayan tipler, bugün çıkıp şakşakçılık derdindeler.
zamanında "sadece çizgide oynar" denirdi, şimdi utanmasalar ibrahimoviç'le falan kıyaslayacaklar...
eyvallah finaller oynasın,
eyvallah başarıları sürsün,
ama bize mal edip durmayın artık bu adamı.
gider maçını izlersin adam gibi.
ben barcelona'da bir maçını izlemek için heyecandan uyumamıştım örneğin, ama hepsi buydu, fazlası değil.
alt yapıdan çıktı diye, ispanya şampiyonluğunu sahiplenmek saçmalığı nedir?
neymiş, şampiyonlar ligi'ni kazanırsa, galatasaray bayrağı açmasıtakdir edilirmiş, bizi sevindirirmiş.
ulan bu kadar da düşmüş olamayız biz.
senin tesislerinde top oynamayı öğrendi diye, şampiyonlar ligi kupasına ortak mı olmaya niyetlisin?
bu eziklik değil midir?
senin kulübün galatasaray değil mi? o mu oynuyor finali?
zaten bu durum, bizlerin ne futbol ne de olayları kavrama adına gelişmemiş olduğumuzu gösterir.
bu mantıkla, taffarel'in ve hagi'nin, uefa finali sonrası yetiştikleri kulüplerin bayrağını açmaları lazımdı,
ancak bugün, galatasaray efsanesi olarak anılmaktalar.
bırakın, arda da nereye çok hizmet ederse oranın efsanesi olsun.
bizim efsanemiz falan değildir arda,
eğer öyleyse ayıptır metin'e yazdıklarınız,
hagi'ye olan duygularınız...
ben mi kaçırdım, arda'lı galatasaray avrupa'da final mi oynadı, yoksa yıllarca lige ambargo mu koydu şampiyonluklarda?
burada efsane bir hareketi varsa, belki sinema kapatma konusundadır,
ya da işini yapan kameramana "senin o kameranı kırarım" şeklindeki efsane sözüdür.
ki o sırada, aslında kendisi işini yapmıyordur...
yapabiliyor mu bunları madrid'te?
yiyorsa bir ispanyol muhabire bunları söylesin...
efsane olmak, o kadar ayağa düşürülmemeli...
atletico'da alınan kupaların, galatasaray efsaneliği ile olan ilişkisini matıklıca anlatırsanız,
gözümde nobel'e adaysınız kardeşim.
edit: yazım denetim timi'ne sevgilerle, hatalar giderildi.
