373
bu maç özelinde genel sezon gidişatına dair bir şeyler yazmak lazım. bu şekilde de bu maçta yaşanan yüz kızartan tablo neden önümüzde onu anlayabiliriz.
1- her şeyden öte galatasaray futbolcusunda bir heyecan kaybı ve motivasyon eksikliği var. son iki sezonu şampiyon tamamlamış türk oyuncu yapısının gereği ve mental eksikliği olarak, futbolcular maçlara motivasyonsuz çıkıyor ve bunu sahaya da yansıtıyorlar.
2- melo ve muslera ve biraz da sneijder dışında önceki sezonlarda şampiyonluk yaşamış oyuncuların hedefi yok. bu hedefsizlik hem motive olmalarını engelliyor hem de fiziksel durumlarında düşüşler yaşamalarına neden oluyor.
3- özellikle türk futbolcular fatih terim ve ekibini beğenin beğenmeyin, o yeri geldiğinde abi-kardeş durumuna girdikleri teknik ekip ardından tamamen avrupai yapıya bürünmüş ekip ile sinerji sağlayamadı. profesyonelliği sözde olan türk futbolcu tipi bu modelde yapamadı asla da yapamaz.
4- düşük fizik kalitedeki oyuncu grubuna uymayacak sistem yanlışları. orta saha ne kadar güçlü olursa olsun, burak-sneijder-drogbalı ileri üç arena'da kapanmayı bile beceremeyen anadolu takımlarına belki yeter; ancak biraz fizik gücü yüksek bir takım ve alan daraltan bir ekip bu oyuncu ve sistem yapısıyla galatasaray ile baş edebilmekte.
5- takıma zarar veren didier drogba faktörü. fiziksel düşüşü için onu eleştirmek ona bi nevi haksızlık yapmak olur; ancak bu güçsüzlüğünü bildiği halde her maç oynamak istemesi ve berbat oynadığı maçlarda oyundan çıkmayı kabullenmemesi; geldiğinden beri %99 oranında berbat serbest atış kullanması takımı çok etkiledi. bunca frikik yeteneği olan bir ekipte her topa drogba'nın gitmesi ciddi bir huzursuzluk yarattı takımda ki bunu da onun topun başına geldiğinde çevresindeki diğer futbolcuların yüzünden anlamak mümkün.
6- oyuncuların düşük form grafiği, gol vuruşlarındaki yetersizlik, yabancı sirkülasyonu, kontenjan engeli gibi maddelerle bu seneki düşüşü özetlemek mümkün.
maça tekrardan gelecek olursak; kabul etmek gerekir ki chelsea ile iki formalite maçı oynacaktık ve arena'da en azından bir galibiyet bizi mutlu edecekti ama olmadı. olmasını da yukarda saydığım maddelerden dolayı beklemek, işi hayalciliğe vurmak demekti. ortada bir gerçek var ki, bu takım sezon sonunda ciddi bir metal değişim ve oyuncu yapısında yenilikler yaşamalı. bu şekilde gün bile kurtulmuyor ki, gelecekten umut beklemek çok zor.
1- her şeyden öte galatasaray futbolcusunda bir heyecan kaybı ve motivasyon eksikliği var. son iki sezonu şampiyon tamamlamış türk oyuncu yapısının gereği ve mental eksikliği olarak, futbolcular maçlara motivasyonsuz çıkıyor ve bunu sahaya da yansıtıyorlar.
2- melo ve muslera ve biraz da sneijder dışında önceki sezonlarda şampiyonluk yaşamış oyuncuların hedefi yok. bu hedefsizlik hem motive olmalarını engelliyor hem de fiziksel durumlarında düşüşler yaşamalarına neden oluyor.
3- özellikle türk futbolcular fatih terim ve ekibini beğenin beğenmeyin, o yeri geldiğinde abi-kardeş durumuna girdikleri teknik ekip ardından tamamen avrupai yapıya bürünmüş ekip ile sinerji sağlayamadı. profesyonelliği sözde olan türk futbolcu tipi bu modelde yapamadı asla da yapamaz.
4- düşük fizik kalitedeki oyuncu grubuna uymayacak sistem yanlışları. orta saha ne kadar güçlü olursa olsun, burak-sneijder-drogbalı ileri üç arena'da kapanmayı bile beceremeyen anadolu takımlarına belki yeter; ancak biraz fizik gücü yüksek bir takım ve alan daraltan bir ekip bu oyuncu ve sistem yapısıyla galatasaray ile baş edebilmekte.
5- takıma zarar veren didier drogba faktörü. fiziksel düşüşü için onu eleştirmek ona bi nevi haksızlık yapmak olur; ancak bu güçsüzlüğünü bildiği halde her maç oynamak istemesi ve berbat oynadığı maçlarda oyundan çıkmayı kabullenmemesi; geldiğinden beri %99 oranında berbat serbest atış kullanması takımı çok etkiledi. bunca frikik yeteneği olan bir ekipte her topa drogba'nın gitmesi ciddi bir huzursuzluk yarattı takımda ki bunu da onun topun başına geldiğinde çevresindeki diğer futbolcuların yüzünden anlamak mümkün.
6- oyuncuların düşük form grafiği, gol vuruşlarındaki yetersizlik, yabancı sirkülasyonu, kontenjan engeli gibi maddelerle bu seneki düşüşü özetlemek mümkün.
maça tekrardan gelecek olursak; kabul etmek gerekir ki chelsea ile iki formalite maçı oynacaktık ve arena'da en azından bir galibiyet bizi mutlu edecekti ama olmadı. olmasını da yukarda saydığım maddelerden dolayı beklemek, işi hayalciliğe vurmak demekti. ortada bir gerçek var ki, bu takım sezon sonunda ciddi bir metal değişim ve oyuncu yapısında yenilikler yaşamalı. bu şekilde gün bile kurtulmuyor ki, gelecekten umut beklemek çok zor.
