hasan şaş

neden bu kadar nefret kusuluyor anlamıyorum. birlikteyken yere göğe sığdıramayıp neden hatalarında yanlarında olmuyoruz. suyun karşı yakası sadece bir kaç yerel başarı kazandırmış aykut-rıdvan-oğuz üçlüsüne laf söyletmezken, biz kendi efsanelerimizi neden kolay harcıyoruz böyle. fatih terim babam gibi sevdiğim biridir, imparatordur, gidişinde ağladım kendime gelemedim. bir kaç hafta sonra onun da hataları olduğunu anladım. her ne kadar kırgın da kızgın da olsam ona karşı bize yaşattıklarını unutacak kadar nefret yüklenmedim hala. aynı şey hasan şaş, hakan şükür gibileri içinde geçerli. emre b. 'ye kızarsın, okan buruk'a kızarsın ama sahadaki biz olmuş bülent, hasan, hakan şükür, fatih terim gibilerinin yaşattıklarını unutmak için neden bu kadar nefret yüklenilir anlamıyorum sözlük. artık mancini yönetiminde yeni bir sayfa açtık, geleceğe güvenle bakıyoruz. sürekli eskilerin yaptıkları hataları dillendirmeye, nefret kusmaya ne gerek var sözlük.

galatasaray bir his takımıdır. galatasaray duygusaldır. tribündeki galatasaraylı'nın sahaya inip sonuna kadar edeceği mücadeledir hasan şaş. 2006'da denizli'den gelen gol haberiyle taraftarlarla birlikte ağlayandır hasan şaş. o günleri çabuk silmeyelim sözlük.