480
içimde kocaman bir yaradır. değil kadıköy'de alınan süper lig şampiyonluğu kupası, kadıköy'de alınan şampiyonlar ligi kupası olsa da bu yara kapanmayacaktır. evet, acısı dinmiştir hatta son 2 sezonda alınan kupalar ile tamamen yok olmuştur ama yaranın izi kalmıştır. maç sonu can yoldaşım (bkz: outta control) ile kafası kesik tavuk gibi dolaştığımızı hatırlıyorum ve eve giderken dolan gözlerimin eve girdiğimde kendini bırakması. çok canların bu arma uğruna sonsuzluğa gidişine sebep oldunuz belki ama akıttığınız yaşların hesabını er ya da geç elbet vereceksiniz.. (bkz: süper final)
