cassio de souza soares lincoln

bir hatunu seviyorsunuz ve onunla çıkmaya başlıyorsunuz. hatun gerçekten büyüleyici bir güzelliğe sahip, aynen hayallerinizdeki gibi. her buluşmanızda sizi büyülüyor. ama biraz sorunlu kendisi. buluşmalara geç geliyor arada sırada. başta pek gözümüze batmıyor çünkü hatun on numara ve geç bile gelse büyülüyor sizi. zaman geçiyor. buluşmalara geç gelmenin yanına bir de soğuk havalarda buluşmayalım, uzak yerlerde buluşmayalım gibi istekler ekliyor ve sadece kendi ilçenizde buluşmak istiyor. inceden büyüleyici güzelliğinin yanında neden böyle yapıyor diye düşünmeye başlıyorsunuz. bu arada her buluşmada zorla biriktirdiğiniz parayla ona ne isterse alıyorsunuz. bunun yanında onu hep seviyor, okşuyor ve onu yeri gelince pöh pöhlüyorsunuz. anlıcağınız sana canım feda pozisyonu. bir süre daha geçiyor ve bir bakıyorsunuz artık buluşmalarınıza geliyor ama pek bir isteksiz. sürekli tafra yapıyor, bir türlü eskisi gibi olmuyor. aradan uzun zaman geçiyor ve siz her seferinde artık düzelecek ve muhteşem bir ilişkimiz olacak diye hayal kuruyorsunuz. fakat her seferinde aynı şeyleri yapıyor. gecikiyor, buluşmayalım diyor, bazen tafra yapıyor. bir an düşünüyorsunuz kendi kendinize. evet büyüleyici bir kız ama artık bıktım usandım ne yapmalıyım? bir arkadaşınıza danışıyorsunuz. o size şöyle diyor: "ya kendi karakterinden ödün verip bu kızla devam edeceksin. yada sokarım aşkına da ızdırabına da deyip ayrılacaksın." ben olsam kardeşlerim ayrılırdım. gülü seven dikenine katlanır ama fazla naz da aşık usandırır.