293
sözlükteki melankoli hareketinin başı * olarak nam salmış olmama rağmen gelip de altını doldurmak istediğim duvar. bariz sevinecek bir olay olmasa da, yıllardır hüzünlerimi paylaştığım sözlükle bu sefer de-yine format sınırlarını zorlayan bir entry ile- yaşadığım pozitif ruh halini paylaşmak istedim. herkesten yakın hissedip hesapsızca konuşabileceğin, gerektiğinde iki kelam edip gerektiğinde dinleyebileceğin, nerede olursa olsun insanın yüzüne bir gülümseme kondurabilen mükemmel dostlara sahip olmanın ayrıcalığını yaşadım gün boyu ve özellikle bu akşam yine... yıllarımı verdiğim daniel tozser karakterinin hayatıma kattığı en büyük zenginlik olan bu güzel insanlar umarım ömrümün sonuna kadar etrafımda olur, "kader-kısmet" konularında bir ömürlük hakkımı zorlarcasına denk geldiğim bu can parçalarıyla aramıza üç beş günlük dünya hesapları inşallah hiçbir zaman girmez...
