119
07 temmuz 2013 sao paulo santos maçının ikinci yarısında izledim bu vatandaşı. ne yalan söliyim pek beğenmedim. tabi ki futbolcuların defansif performansı daha uzun vadede tespit edilecek bir şey ancak oyun anlayışı olarak telaffisi olmayan bir eksiği var wellington'un. top takımındayken sürekli rakibinin arkasına saklanıyor. özellikle takımı hücumdayken ve baskı kurulmuşken dahi bu böyle. izlediğim 45 dakikası boyunca asla pas alternatifi olmadı arkadaşlarına. ha ayağına top geldiğinde al verleri iyi gibi. ancak hızı, ikili mücadelelerdeki başarısına rağmen bana saç baş yoldurur bu oyunu. galatasaray'da muslera dahil 11 futbolcu da pas alternatifi olmak durumunda. melo'nun dünyanın tek iyi ön liberosu olduğunu düşünenlerden değilim. dolayısıyla yerine özellikle de 30 yaşına geldiğini de göz önünde bulundurursak bu saatten sonra başka futbolcu alınabilir. fakat toplu oyuna katkı verecek obi mikel, alex song gibi bir isim olmasını tercih ederdim bu oyuncunun. hayır görünüşe göre transferi de ön libero sorununu çözüp kapatacaz. yani bütçemiz var. bastıralım parayı, en iyilerden birini alalım. demiyoruz ki git marouane fellaini'ye 25 milyon eu bayıl. ha bütçemiz varsa gidip bayılalım orası ayrı ancak 10 milyon eu bandında bizim oyun anlayışımıza uygun stili olan isim bulabilir galatasaray. evet anahtar kelime bu. oyun anlayışımıza uygun oyuncu. wellington çok iyi bir ön libero olabilir fakat bu tanıma uymuyor. aynı mehmet topal'ın uymadığı gibi. nasıl geçen sene felipe melo fizik olarak güçsüzken 2 stoperin arasına gömülüyor, orta saha ve defans bloğu arası bu yüzden açılıyordu wellington tercihinin de oyunumuzda buna benzer bir sorun doğuracağını düşünüyorum. umarım izlediğim 45 dakika beni yanıltmıştır.
