1126
aslinda yazmam gereken yer burasi mi tam olarak idrak edemedim ama en cok buraya yakisir heralde. sonucta aglama olmasa da daha sikintili seyler var...
gireyim mevzuya. sozluk en son istanbula gittigimde 2012 aralik ayiydi, biz kizla tanistim. siradan bir nedenle dairenin kapisinin onune cikmistim, buyuk ihtimalle yan evle(u: erasmus ogrencilerinin kaldigi kirada tuttugum evler var istanbula. her ikisi de yani katta yan yana. o bakimdan) ilgili bi durumdu. neyse tam eve girecekken geri asansor kapisi acildi ve kendisini gordum gormemle zaten nefesim falan aldi yurudu. basima gelmeyen isler bunlar benim. sipsevdi degilimdir, tam tersine cikmaya basladiktan sonra kapilirim normalde. yaninda 2 arkadasi ile birlikte daire bakmaya gelmisler ve sans ki benim kapi onumdeki daire icin gelmisler. neyse konustuk hemen orda zaten atladim ben bi yerde duruma, evi ovdum falan; erasmus evlerini anlattim cilaladim her seyi ve cidden tasindilar eve. 1 hafta boyunca hemen her gun bir sekilde gorustuk ve benim milano'ya donme vaktim geldi. internetten yazismaya baslarken, biraz da tabii konustuklarimiz derinlesince laf arasinda erkek arkadasi oldugunu soyledi. ben tabi sok, ki istanbuldayken ilgimi yeterince belli etmistim. beklemiyordum yani boyle bir seyi. direk kendisini cekince ben de cektim.
baya bi konusmadik sonra o msj atinca tekrar konusmaya basladik. aralik'ten beri durum boyle; her seyi anlatip olayi gereksiz uzatmaya gerek yok.
lakin onceki gun olani da anlatip yorumu size birakicam. kendisi 1 haftaligina italya'ya geldi gectigimiz haftalarda. erkek arkadasinin nerde oldugunu bilmiyorum, zira adini bile bilmiyorum dallamanin. ne zaman konusunu acip konusmak istese hem kapattim konuyu. onla konusmak istemedim bu durumu ki sizler de anlarsiniz heralde beni. arkadaslik sinirini iyi cizmek lazim. neyse iste 1 aydir yine konusmuyorduk, ben durumlarini bilmedigim icin zaten yaklasmiyorum genelde. olabildigince uzak durmak en iyisi, yoksa kafam surekli orda kaliyor. acilmak da istemedim sonucta yalniz degil; dolayli olarak olsa kabul ederim ama olur da kabul ederse direk ayrilik sebebi olmak istemem.
onceki gun iste 'kus muyuz' diye msj atti. sonra konusmaya baslayinca mutsuz oldugundan bahsetti. duygusal olarak iyi hissetmedigini anlatti. hem ailesi ile ilgili, hem de 'supposedly' erkek arkadasi var; yani durumun kotu olmasi icin gorunur sebep yok ortada. ben biraz eselemeye baslayinca anlatmadi. ben de 'hep baslik atip altini bos birakiyorsun' dedim. 'sen istedigin gibi doldur' dedi. 'riskli degil mi' dedim. 'en fazla yanlis yapmis olursun' dedi. ve bu msjlarin arasinda 1 dakika da zaman var ortalama.
cagaman caga ile 10000 msj exchange etmisken*; kendisi ile 7000'i gecmis. bunlarin hicbiri de erkek arkadasiyla ilgili ya da kanka muhabbeti degil. zaten kanka olacak bir durum yok ortada.
zahmedip okuyan renkdaslarin goruslerini bekliyorum....
her seyi siktiredin (u: ki anlatmadigim baya seyler de oldu ama olumluya yorup kendimi kandirmak istemedim) 7000 mesaj var ortada. hala soruyorum kendime 'acaba ben mi buyutuyorum' diye...
sizce ben mi buyutuyorum?
gireyim mevzuya. sozluk en son istanbula gittigimde 2012 aralik ayiydi, biz kizla tanistim. siradan bir nedenle dairenin kapisinin onune cikmistim, buyuk ihtimalle yan evle(u: erasmus ogrencilerinin kaldigi kirada tuttugum evler var istanbula. her ikisi de yani katta yan yana. o bakimdan) ilgili bi durumdu. neyse tam eve girecekken geri asansor kapisi acildi ve kendisini gordum gormemle zaten nefesim falan aldi yurudu. basima gelmeyen isler bunlar benim. sipsevdi degilimdir, tam tersine cikmaya basladiktan sonra kapilirim normalde. yaninda 2 arkadasi ile birlikte daire bakmaya gelmisler ve sans ki benim kapi onumdeki daire icin gelmisler. neyse konustuk hemen orda zaten atladim ben bi yerde duruma, evi ovdum falan; erasmus evlerini anlattim cilaladim her seyi ve cidden tasindilar eve. 1 hafta boyunca hemen her gun bir sekilde gorustuk ve benim milano'ya donme vaktim geldi. internetten yazismaya baslarken, biraz da tabii konustuklarimiz derinlesince laf arasinda erkek arkadasi oldugunu soyledi. ben tabi sok, ki istanbuldayken ilgimi yeterince belli etmistim. beklemiyordum yani boyle bir seyi. direk kendisini cekince ben de cektim.
baya bi konusmadik sonra o msj atinca tekrar konusmaya basladik. aralik'ten beri durum boyle; her seyi anlatip olayi gereksiz uzatmaya gerek yok.
lakin onceki gun olani da anlatip yorumu size birakicam. kendisi 1 haftaligina italya'ya geldi gectigimiz haftalarda. erkek arkadasinin nerde oldugunu bilmiyorum, zira adini bile bilmiyorum dallamanin. ne zaman konusunu acip konusmak istese hem kapattim konuyu. onla konusmak istemedim bu durumu ki sizler de anlarsiniz heralde beni. arkadaslik sinirini iyi cizmek lazim. neyse iste 1 aydir yine konusmuyorduk, ben durumlarini bilmedigim icin zaten yaklasmiyorum genelde. olabildigince uzak durmak en iyisi, yoksa kafam surekli orda kaliyor. acilmak da istemedim sonucta yalniz degil; dolayli olarak olsa kabul ederim ama olur da kabul ederse direk ayrilik sebebi olmak istemem.
onceki gun iste 'kus muyuz' diye msj atti. sonra konusmaya baslayinca mutsuz oldugundan bahsetti. duygusal olarak iyi hissetmedigini anlatti. hem ailesi ile ilgili, hem de 'supposedly' erkek arkadasi var; yani durumun kotu olmasi icin gorunur sebep yok ortada. ben biraz eselemeye baslayinca anlatmadi. ben de 'hep baslik atip altini bos birakiyorsun' dedim. 'sen istedigin gibi doldur' dedi. 'riskli degil mi' dedim. 'en fazla yanlis yapmis olursun' dedi. ve bu msjlarin arasinda 1 dakika da zaman var ortalama.
cagaman caga ile 10000 msj exchange etmisken*; kendisi ile 7000'i gecmis. bunlarin hicbiri de erkek arkadasiyla ilgili ya da kanka muhabbeti degil. zaten kanka olacak bir durum yok ortada.
zahmedip okuyan renkdaslarin goruslerini bekliyorum....
her seyi siktiredin (u: ki anlatmadigim baya seyler de oldu ama olumluya yorup kendimi kandirmak istemedim) 7000 mesaj var ortada. hala soruyorum kendime 'acaba ben mi buyutuyorum' diye...
sizce ben mi buyutuyorum?
