263
yıl 2005, uefa kupasını almamızın üstünden 5 sene geçmiş. o sene de yunanistan'ın başarıları malum, herkes daha bir spora meraklı. ortamda bir yunan, bir hırvat bir de ben varım. türk olduğumu biliyorlar ya yunan söyledi, ben sizin ülkeden bir hasan şaş'ı biliyorum bir de hakan şükür'ü diye. hırvat ise, evet hasan diye teyit etti. tam o sırada hatunların futbol konuştuğunu gören bir yunanlı garson atlayıverdi hasan şaş muhabbetine. orda gururlandıysam bugün de gururla anarım. eğer ki artık futbol oynamayacaksa da o döktüğü sevinç gözyaşlarından jübilesinde yine döksün isterim, tribünler "hasan şaş'ım" diye bağırırken. kafasına cep telefonu yediğinde akıttığı yaşlar ise dilerim ilk ve son üzmesidir taraftarın onu.
