• 104
    olum çocuğum lan daha 4 yaşında eniştem maça götürmüş galatasaray'a aşık olmuşum. baba memur evde 4 okuyan çocuk 1'i üniversite hemde tabi elde yok avuçta yok ben tutturdum mu forma istiyorum diye ne bileyim çocuğuz ulan daha aşık olmuşsun renklere anasını satayım dünyayı gözün görür mü görmez tabi. ama diğer çocuklar gibi ağlamadım zırlamadım da hep sabrettim lan forma hayali kurdum daha çocuk aklımla bildiğin. tanju gol atardı, uğur tütüneker gol atardı, rambo yusuf, cüneyt tanman kaleci simoviç, prekazi say say bitiremem çocukuk kahramanlarımı onları sahada seyrettikçe hep böyle o formanın hayalini kurdum ben bir gün benimde formam olacak dedim bizim mahallede böyle tekstilci ağabeylerimiz falan vardı çok da severlerdi bizi sağolsunlar top oynardık beraber falan tabi bizim mahallede nerede forması olan çocuk kıçımıza giymeye donu zor alıyor babamız anamız o haldeyiz. :). bir gün ismet ağabeyimiz vardı atölyesi vardı konfeksiyon atölyesi 15 makinesi olan küçücük bir yerdi ya bildiğin atölyecik hatta yine sokakta deli beygir gibi top oynuyoruz mahallenin ağabeyleri ile ismet ağabey geldi yanımıza herhalde bir yerlerden kumaş bulmuş hanginiz galatasaraylı çocuklar dedi ulan o kadar çocuğun içinde ben bide çocukluk arkadaşım niyazi sadece galatasaraylıymışız o zaman farkettim. gelin bakalım çocuklar dedi gittik ölçtü biçti ölçümüzü aldı falan yarın gelin hediyeleriniz benden dedi bizde ne alaka der gibi çocuk aklımla bakınıyoruz tabi birbirimize niyaziyle neyse gece uyuyamadım tabi sabah oldu koşa koşa gittik ismet ağabeyin atölyeye gıcır gıcır iki tane parçalı galatasaray forması aga bildiğin gibi değil şimdi o formanın üzerime olacağını bilsem şimdi giyerim o derece ( kısmet çocuğuma artık) , ayaklarımız yere basmıyor niyazi'yle o ne mutluluktur allahım çıldırır insan şimdi olsa. neyse ben gittim eve abooo anam öldürecek beni nereden buldun diyor dedim ismet ağabey verdi bize diye sonra gitti ismet ağabeye anam çemkirdide çemkirdi kulakları çınlasın ismet abi dedi ki suna abla bu çocuklar galatasaray'lı bende galatasaray'lıyım sen bu çocukları dışarıda top oynarken izliyormusun? çocukların ağzından o futbolcuların isimleri eksik olmuyor kurbanın olayım bırak giysin formayı benimde içim rahat etsin dedi. tabii annemin gardı düştü o an benim de formam oldu. evet renkleri biraz soldu ama o forma bana ismet ağabeyimin, şehit kardeşim niyazi'nin, çocukluk gibi çocukluğumun aziz hatırasıdır. çocuğuma mirasım olacak tek varlığımda o formadır net.

    şimdi ben bunu neden anlattım hiç birimiz varlıklı ailelerden gelmedik beyler. vardır hepimizin böyle anıları şu an şunları yazarken ağlıyorum emin olun gururdan yapıyorum bunu. yüreğiniz galatasarayla olsun sizleri seviyorum.
App Store'dan indirin Google Play'den alın