2698
"ilk doğduğunda bebekler, bir zaman göremezmiş renkleri; ben de göremedim hayatın gerçeklerini tıpkı her yeni doğan bebek gibi. sığdıramadım küçük kalbime o zamanlar şanlı doksan seneyi.
hiç unutmam çocukluk fotoğraflarımdan sarı pijamanın üstüne örtülen kırmızı duvağı, beşiğime iliştirilen metin oktay fotoğrafını. teyplerden akan taraftar sevgisini; bir de kırmızı, ilk bisikletimi hiç unutmam. hiç unutmam; dimdik babamı diz çöktürüp ağlatan tek uefa gerçeğini, madrid'i yendiğimiz süper kupa finali'ni.
anlatamadığım, imparatorun sesini; çıkartmalardaki aslanların resmini. sakızlardan çıkan hani hiç atamadım... duvarlara asamadığım posterlerini; evimiz kiraydı, sahipler izin vermedi ama hiç bir mal mülk sahibi atamadı içimden bu deli sevgiyi. çizemediğim en güzel resim, yazamadığım en güzel şiir gibi... adını bir türlü hatırlamadığım en güzel melodi sanki. fedakar anamın kokusu, cesur babamın yüzüncü yıl forması belki. hiç olmayan abim gibi, adı hagi, hiç olmayan kız kardeşimin ipek saçı gibi...
tarifi hiçbir dilde olmayan bu amansız veremi anlatamam ki. sanmayın ki hastalıktan kırmızı kusmayı, doğduğumuz sarının yanına kırmızı koymayı fanatik dayımın beşiğime bıraktığı duvak misali... hiç sayamadım armanın peşine adanan ömürleri. ne yapayım? o kadar saymayı hiçbir okul öğretemedi. hiç unutmadım ilk sevgilimi, adı galatasaray. ilk sevdiğim şeydi renkleri ve inanılmaz tarihi.
şimdi karşıda avrupanın en iyi yedisi. psg'si bayern münich'i bilmem neyi... seni şampiyon yapan bunca insan; sevgisi, atkısı, forması, meşalesi... şimdi sen önce getir real madrid'i; görsünler ali sami yen'i alparslan'ı kral metin'i. sonra kendiliğinden koşup gelir şampiyonlar ligi..."
hiç unutmam çocukluk fotoğraflarımdan sarı pijamanın üstüne örtülen kırmızı duvağı, beşiğime iliştirilen metin oktay fotoğrafını. teyplerden akan taraftar sevgisini; bir de kırmızı, ilk bisikletimi hiç unutmam. hiç unutmam; dimdik babamı diz çöktürüp ağlatan tek uefa gerçeğini, madrid'i yendiğimiz süper kupa finali'ni.
anlatamadığım, imparatorun sesini; çıkartmalardaki aslanların resmini. sakızlardan çıkan hani hiç atamadım... duvarlara asamadığım posterlerini; evimiz kiraydı, sahipler izin vermedi ama hiç bir mal mülk sahibi atamadı içimden bu deli sevgiyi. çizemediğim en güzel resim, yazamadığım en güzel şiir gibi... adını bir türlü hatırlamadığım en güzel melodi sanki. fedakar anamın kokusu, cesur babamın yüzüncü yıl forması belki. hiç olmayan abim gibi, adı hagi, hiç olmayan kız kardeşimin ipek saçı gibi...
tarifi hiçbir dilde olmayan bu amansız veremi anlatamam ki. sanmayın ki hastalıktan kırmızı kusmayı, doğduğumuz sarının yanına kırmızı koymayı fanatik dayımın beşiğime bıraktığı duvak misali... hiç sayamadım armanın peşine adanan ömürleri. ne yapayım? o kadar saymayı hiçbir okul öğretemedi. hiç unutmadım ilk sevgilimi, adı galatasaray. ilk sevdiğim şeydi renkleri ve inanılmaz tarihi.
şimdi karşıda avrupanın en iyi yedisi. psg'si bayern münich'i bilmem neyi... seni şampiyon yapan bunca insan; sevgisi, atkısı, forması, meşalesi... şimdi sen önce getir real madrid'i; görsünler ali sami yen'i alparslan'ı kral metin'i. sonra kendiliğinden koşup gelir şampiyonlar ligi..."
