946
durduk yere umutlanisimi sikeyim sozluk. biraz agir oldu kusura bakmayin. daha bu sabah uyandigimda saate baktim saat olmus 2 bucuk. annem kahvaltiya kaldiriyor sanmistim. nasil o kadar uyuduguma sasirdim. kac gundur 4-5 arasi ancak uyuyabiliyorum. 9-10 gibi geri uyaniyorum. yaptigim bir sey de yok. meger kadin alisverise gidiyormus onu haber veriyormus. o an karar verdim, geceleri aklimi mesgul edenlerin amina koyayim, artik hepsine cizik atiyorum dedim. unutmak sacma bir durum zaten ama sizi umursamayan birini umursamak kadar boktan bir sey yok. bu kararimi biraz oncesine kadar uyguluyorken simdi yine dustu aklima. yine durduk yere umutlandim. insan kaybetmekten bikar degil mi? ben bikmiyorum. kaybetmeye mahkumum.
http://www.youtube.com/watch?v=sQIG-zsNJok
http://www.youtube.com/watch?v=sQIG-zsNJok
