4158
günlerdir kendisinin oynatılması gibi bir romantikliğin intihar olacağını düşünürken, bugün, yani 20 şubat 2013 galatasaray schalke 04 maçının oynanacağı gün kendisinin oynamasını canı gönülden istemeye başladım. yani biz bu adama çok büyük haksızlıklar etmedik mi? 26 şubat 2009 galatasaray bordeaux maçı mesela. yıllardır kewell'ı bu maçla özdeşleştiriyoruz, ancak bu maçın efsanesi sabri'dir. son dakikada o golü atmak yürek ister. nasıl ki 2012 şampiyonlar ligi final maçında drogba boyun eğilen bir skora baş kaldırıp takımına kupayı getirdiyse, takımı için baş kaldıran sabri bize turu getirmiştir. euro 2008'deki almanya maçını hatırlayın. yine boyun eğilen bir maç ve yoktan bir pozisyonu var eden sabri'nin semih'e attırdığı golü hatırlayın. eğer o turu geçseydik kahraman da semih ilan edilecekti, öyle değil mi? bunun en büyük sorumlusu da sabri'nin ta kendisi. o kadar içten davrandı, o kadar içten oynadı ki, bize kendisi hakkında istediğimiz şekilde konuşma şansını tanıdı. katkılarını görmeyip, zararlarını gördük. o içimizden biri olmak istedi, ancak biz ona ihanet ettik.
sırf değindiğim 2 maç bile sabri'nin bir winner olduğunu hepimize gösterecek cinsten, çok az oyuncunun başarabileceği şeyler, ancak biz sabri'yi loser ilan ettik. kendisine olan güvenini kaybettirdik. 2011-2012 sezonunda o kadar kötü durumdaydı ki, oynadığı maçların neredeyse hepsinde takımımız puan kaybetti. hem de çoğunda sabri'nin hataları vardı. gerçekten de çok büyük hatalar yaptı, çünkü o bize inandı. kimliğini unutup, rakiplerle birleşip alay konusu etmek için yarattığımız sabri olduğuna inandı. kendine olan güvenini kaybetti, rakip taraftarların olmasını istediği, dalga geçtiği kişi oldu.
şimdi sabri için ayağa kalkma vakti, bizim için de onu kollama. emmanuel eboue'nin hakkıymış, ruh haliymiş. benim bugünden itibaren sikimde bile olmayan bir durum. altyapımızda yetişen, 17 yaşında ilk profesyonel maçına çıkan, hakan şükür, hasan şaş, bülent korkmaz ve nice efsanelerimizin terbiyesini alan bu adam, yani kaptanımız benim için ön planda. bugün onu yeniden kazanabiliriz.
yürüyedur sabri!
sırf değindiğim 2 maç bile sabri'nin bir winner olduğunu hepimize gösterecek cinsten, çok az oyuncunun başarabileceği şeyler, ancak biz sabri'yi loser ilan ettik. kendisine olan güvenini kaybettirdik. 2011-2012 sezonunda o kadar kötü durumdaydı ki, oynadığı maçların neredeyse hepsinde takımımız puan kaybetti. hem de çoğunda sabri'nin hataları vardı. gerçekten de çok büyük hatalar yaptı, çünkü o bize inandı. kimliğini unutup, rakiplerle birleşip alay konusu etmek için yarattığımız sabri olduğuna inandı. kendine olan güvenini kaybetti, rakip taraftarların olmasını istediği, dalga geçtiği kişi oldu.
şimdi sabri için ayağa kalkma vakti, bizim için de onu kollama. emmanuel eboue'nin hakkıymış, ruh haliymiş. benim bugünden itibaren sikimde bile olmayan bir durum. altyapımızda yetişen, 17 yaşında ilk profesyonel maçına çıkan, hakan şükür, hasan şaş, bülent korkmaz ve nice efsanelerimizin terbiyesini alan bu adam, yani kaptanımız benim için ön planda. bugün onu yeniden kazanabiliriz.
yürüyedur sabri!
